Filmy ostatnio obejrzane

[HQ150]

Film na podstawie życia czeskiego obrazoburczego artysty Jana Saudeka. Geniusza ale i skandalisty.

Pewnie sporo tam prawdy o jego życiu bo artysta występuję w scenie otwierającej ten film i w scenie końcowej.

Dużo tu smutnych obrazów jak artysta rani swoich najbliższych ale i jak najbliźsi żerują na nim. No i mamy obraz artysty który podobnie jak malarze w dobie impresjonizmu nie istniałby gdyby nie jego bieda, traumatyczne doświadczenia z okresu dzieciństwa. Jest w filmie świetna scena kiedy na początku kariery mieszkał w ruinie( dosłownie) i odwiedziła go jakaś modelka-artstka z Paryża i jak zobaczyła te warunki to zachwycona pytała ile go kosztowała aranżacja studia do takiego stanu.

I jak sam artysta mówi ta ściana z ruiny którą wtedy użył do swoich aktów pozostała już z nim do końca życia.

 

[HQ150]

Gra szpiegów.

Film na faktach o historii która wydarzyła się na początku lat 60 tych. Gra wywiadów w czasach kryzysu kubańskiego.

Niestety nic wybitnego. Taki średniak. Na plus gra Meraba Ninidze w roli Penkowskiego.

Na minus obsadzenie w roli amerykańskiej pracownicy wywiadu Rachel Brosnahan. Lubię ją bardzo i uwielbiam serial w którym błyszczy czyli Wspaniała Pani Maisel, ale tutaj niestety jest zupełnie niedopasowana do roli którą gra.

Historia opowiedziana sprawnie, bez jakichś dłużyzn ale nie porywa.

 

[HQ150]

Ciekawa historia muzyka która traci słuch. Do tego dochodzi opowieść o parze zbuntowanych młodych ludzi z bogatą przeszłością.

Film dostał Oskara za montaż i dźwięk. I do dźwięku mam główne zastrzeżenia. Film zaczyna się sceną z bardzo głośnego koncertu. Ale niestety dźwięk jest tutaj płaski, nie ma tej dynamiki którą widzimy na ekranie. Tak energetyczna perkusja powinna nam rozsadzać pokój. Tu tego zabrakło. I cisza której potem razem z głównym bohaterem doświadczamy jest mało wyrazista. Jak dla mnie film w odbiorze był nie tylko z tego powodu mało wiarygodny. Jakoś mnie nie porwał.

[HQ150]

Pokręcona i dramatyczna historia rodziny od początku do końca naznaczona traumatycznymi wydarzeniami.

Główną osią jest historia dwóch braci ale poznajemy też losy ich przodków, dzieci i osób bliskich.

Scenariusz bardzo ciekawy, aktorzy świetni, m.in. Jiří Langmajer,Ondrej Vetchý , Iva Janžurová, Kryštof Hádek i piękna Tereza Voříšková.

Niestety film nie porywa, finałowa scena jest tak przerysowana, że aż karykaturalna. Wyszedł taki co najwyżej średniak.

[HQ150]

Świat, który nadejdzie.

Surowy świat końcówki XIX wieku w Stanach. Kontrast pomiędzy uczuciowością, wrażliwością a brutalnymi realiami niezwykle trudnego życia.

Smutny film, oszczędny w środkach a właśnie dzięki temu tak bardzo przemawia do widza. Scenografia, kostiumy pieczołowicie oddają klimat tamtego okresu.

Do tego niezwykle minimalistyczna ścieżka dźwiękowa. Obraz dwóch kobiet które w życiu straciły już chyba wszystko i na chwilę zyskały siebie.

[HQ150]

No efekty naprawdę zacne. Dźwięk też niczego sobie, Ale film no cóż.

Parę momentów naprawdę fajnych zwłaszcza te ze świetną Kaylee Hottle. Do tego parę momentów zabawnych.

Takie wakacyjne kino. Za efekty wizualne naprawdę należą się jednak duże brawa.

 

[HQ150]

Amonit

Kolejny film z absolutnie niezwykłą rolą Kate Winslet.

Dwie zupełnie inne kobiety w świecie zdominowanym przez mężczyzn. Anglia pierwsza połowa XIX w.

Obie Panie próbują dać sobie trochę szczęścia w ich szarym życiu. Świetne kostiumy i scenografia.

 

[HQ150]

Jeden gniewny człowiek.

Typowy Guy Ritchie . Mocno, krwiście, dosadnie. Oczywiście, że przewidywalnie ale na szczęście bez jakiegoś zbytniego nadęcia i patosu.

Tylko kasa, testosteron i zemsta.

Typowe kino które ma nam dostarczyć rozrywki. I to się udaje.

[Bahzell]

@HQ150

Ale poziom Snatcha/Lock stock and two smoking barrels czy późniejszego Ritchie`go?

[HQ150]

No akcja tak nie zapieprza jak w Snatchu, to nie ten poziom ale jak przyzwoicie.

[HQ150]

Francuskie wyjście.

Bardzo nostalgiczny,  poetycki obraz z dawno niewidzianą Michelle Pfeiffer.

Cudowne wręcz zdjęcia, zwłaszcza te statyczne jakby się piękne obrazy oglądało. Na początku film nie za bardzo zaprasza nas do swojego świata ale potem już dajemy się porwać tej tragikomicznej wizji zmanierowanego świata. No i gra Pfeiffer. Palce lizać. Minimalistycznie a jak dobitnie.

Ten film jest jak wiersz. Każdy może z niego co innego odczytać a niektórzy będą uważali go za bełkot. I każdy będzie miał rację.

Mnie się podobał, mojej gorszej połówce też.

 

 

 

 

[Amarok]

Dnia 21.07.2021 o 00:35, HQ150 napisał:

Mnie się podobał, mojej gorszej połówce też.

 

Chyba ona tu nie zagląda i nie czyta 😁....chyba że to jest on 😛.

[Adi777]

3 godziny temu, Amarok napisał:

chyba że to jest on 😛.

Nie wnikajmy w to, niech to będą tylko i wyłącznie intymne sprawy kolegi HQ150 😁

[HQ150]

6 godzin temu, Amarok napisał:

Chyba ona tu nie zagląda i nie czyta 😁....chyba że to jest on 😛.

Ona, ona. Ja tam nie mam problemu z określeniem mojej orientacji.

Ale ona ona nawet jakby to przeczytała to ma bardzo duże poczucie humoru a sarkazm i ironia są u nas obecne na porządku dziennym.

Przy okazji coś Wam opowiem.

Moja córka w wieku może 8 lat ( to już było jakiś czas temu) strasznie mnie namawiała, żebym jej coś kupił. Używała wszystkich argumentów i jęczała

'' No tato, swojej córce nie kupisz?!"

Ja jej na to.

'' Ty wcale nie jesteś naszą córką, myśmy Cię adoptowali''

A smarkula

'' Aaaaa. To by tłumaczyło dlaczego jestem taka inteligentna''

Pozamiatane.

Edytowano 23 lipca 2021 przez HQ150

[HQ150]

Niezwykły, bardzo wzruszający film opowiadający prawdziwą historię Australijki która na skutek nieszczęśliwego wypadku została sparaliżowana.

Z tą traumą nie radzi sobie ani ona ani jej rodzina. Aż pewnego dnia jedno z dzieci przynosi do domu pisklę sroki.

Niewiarygodne, że to nie jest wymysł reżysera ale prawdziwa historią. Film bardzo ciepły, opowiedziany bez przesady i niepotrzebnego przerysowania.

[HQ150]

Niestety dużo gorzej niż w jedynce. Tam był pomysł, film potrafił zaskoczyć tu jest wtórnie i z małą dawką emocji.

 

Że też Cillian Murphy dał sie na to namówić.

 

[HQ150]

Medvidek Jana Hřebejka

Co za obsada!

M.in. Jiří Macháček, Anna Geislerová, Ivan Trojan.

Film opowiada historię trzech kolegów ze szkoły, którzy obecnie mają po 35 lat i wydawało by się, że każdy ma za sobą inny bagaż doświadczeń i dorobku życiowego.

Tylko czy aby na pewno któryś z nich ma się lepiej? Każdemu z nich wydaje się, że to jego kolegom poszło lepiej.

Typowe czeskie kino, słodko-śmieszno-gorzkie.

 

 

[HQ150]

Bodyguard i żona zawodowca.

 

Niestety. Słabiutko. Dobra obsada a film marny. Nie ma go za bardzo za co chwalić. Parę momentów było faktycznie zabawnych ale to za mało żeby utrzymać zainteresowanie widza. Jest nudno, efekty marne i dźwiękowo też nic nadzwyczajnego.

[HQ150]

Jeźdźcy sprawiedliwości.

Niezwykłe duńskie kino. Czego tu nie ma. Ten film jest pomieszaniem gatunków. To jak bigos. Można zrobić byle co przypominające g..... a można zrobić ucztę kulinarną.  Mamy tu dramat, kino psychologiczne, studium chorych na Aspergera,komedię i film akcji. Wydawało by się,  że nic dobrego z tego nie wyjdzie a Andersowi Thomasowi Jensenowi udało się z tego zrobić świetny film. Raz płaczemy ze wzruszenia, żeby dosłownie 10s później śmiać się na głos. Film wybitnie zagrany. Kino duńskie w tym wydaniu ma wiele wspólnego z kinem czeskim i jak dla mnie to jest to!

 

Edytowano 24 sierpnia 2021 przez HQ150

[HQ150]

Cruella.

Z dużą przyjemnością obejrzałem. Zabawny, lekki ładnie zrobiony. Do tego świetne role Emmy Thompson a zwłaszcza Paula Waltera Hausera.

Do tego brawa należą się za podkład muzyczny.

 

[HQ150]

Potężne sierotki.

Bardzo fajny film na podstawie prawdziwej historii.

Do zapomnianego ośrodka dla sierot, gdzie dzieciaki chodzą bez butów, są analfabetami i są wykorzystywane tylko do pracy fizycznej przyjeżdża trener futbolu z żoną nauczycielką.

Pełen wzruszeń obraz, trochę sztampowy i przewidywalny ale i tak opowiedziana historia robi wrażenie.

 

[HQ150]

Dnia 7.09.2021 o 00:16, JaZz napisał:

Dzisiaj zacznę. Chwalony z tego co widać.

https://www.filmweb.pl/film/Profesor+i+szaleniec-2019-795165

I jak? Mnie się podobał. Dobrze zagrany.

Ja obejrzałem australijski dramat Susza.

Fajny, ciężki klimat. Bez zbytnich fajerwerków a potrafi utrzymać zainteresowanie widza od początku do końca. Agent federalny wraca po 20 latach do małej miejscowości z której, na skutek dramatycznych wydarzeń, jako młody chłopak musiał wyjechać. A przyjeżdża bo jego przyjaciel z dzieciństwa i jego rodzina nie żyją. I on na urlopie musi się zmierzyć z obecna i tą sprzed lat tragedią. A wszystko to dzieję się w głębi autralijskiego, wypalonego do gołej ziemi lądu, gdzie od prawie roku nie było deszczu.

 

Edytowano 12 września 2021 przez HQ150

[HQ150]

Waves.

Mam duży problem z oceną tego filmu. Film moim zdaniem bardzo nierówny.

Trochę jakby silił się na bycie kinem artystycznym ale nie do końca mu sie to udało.

Rewelacyjna i cudnie zrealizowana ścieżka dźwiękowa. Po prostu majstersztyk.

Zdjęcia momentami piękne a momentami strasznie denerwujące. Nie wiem po co ten efekt ,, wirówki'' co chwilę od którego tylko może rozboleć widza głowa.

Świetna rola i gra Lucasa Hedgesa i Taylor Russel. Fabuła niestety przewidywalna, scenariusz bardzo schematyczny.

Ale film mimo swojej długości potrafi utrzymać nasze zainteresowanie. Ten film to ostrzeżenie przed zbytnimi ambicjami rodziców względem siebie i swoich dzieci.

To ostrzeżenie przed tym jak parę błędnie podjętych decyzji potrafi zniszczyć życie wielu ludzi. I jak ważne jest przebaczenie.

 

[HQ150]

Szarlatan Agnieszki Holland.

Film o uzdrowicielu-zielarzu u którego leczyli się przedwojenny i powojenny prezydent Czech ale też np. Martin Borman.

W sumie pomógł 5 mln ludzi! Niezwykła historia. Film jednak odbiega od faktów zwłaszcza w zakończeniu.

Nie jest to jednak film dokumentalny. Ivan Trojan grający głównego bohatera zagrał jak zwykle wybitnie. To film o trudnych wyborach w trudnych czasach. Ale i o genialnym człowieku w jednej dziedzinie ale jednocześnie ułomnym w wielu innych.

 

[HQ150]

Za takie filmy kocham czeskie kino.

Niezwykły film Jana Hřebejka.

Piękny przykład jak można o sprawach trudnych opowiedzieć lekko, poetycko i bardzo emocjonalnie. Po tym od razu można poznać rękę mistrza, że nie musi uciekać się mocnych , przerysowanych gestów, słów, muzyki żeby oddać niezwykłe emocje targające głównych bohaterów. A jeszcze ważniejsze jest to, że on te emocje wzbudza także w nas widzach.

To jakby przeciwny biegun filmów jakie teraz próbuje w nas wpychać bardzo często współczesne nasze kino.( patrz Vega).