Jakość nagrań od Stockfisha jest referencyjna. Z tego, co czytałem, to używają bardzo starego, niemieckiego głównie, sprzętu studyjnego.  Co do jakości muzycznej: ja tam Allana Taylora lubię i cieszę się że nagrywa w tak dbającej o jakość dźwięku *wytwórni. Pozostałe smędzące dziadki też OK. 

Chyba tak. 

Co do Udac Laiva to jeśli będziesz zdecydowany to najlepsze wyjście zamówić go z dostawą do Niemiec(lub innego kraju gdzie nie ma dystrybutora )wtedy zapłacisz tylko równowartość 969 dolarów już z cłem i wysyłką. Trzeba mieć tylko kogoś pewnego , kto ci go zamówi i pózniej dostarczy. W Polsce można tak było przez chwilę, teraz salony życzą sobie ponad 1200zł więcej niż od producenta.

Poniżej są przykłady zarejestrowane na Spectrum Analyzer with RAW Data (Hz, dB & Waveform), pokazuje jakie są różnice w odtwarzanych nagrań CD, Hi-Fi phono i HD phono. Pliki.wav ten sam pre-amp, tylko różne pre-phono. Na wave widać gęstość odczytu, czym więcej kresek kolorowych / kol. zależne od pasma / tym więcej danych odczytanych, co przekłada się na odsłuch, co słyszymy, wskaźniki dopełniają pełny odczyt danych. na pierwszym Pink Floyd płyta nie remasterowana,  wydana latach 70 CD 80 latach. na tym Vangelis / wyd. 80  latach/ tylko porównanie Hi-Fi i HD brak CD, spektrum i pomiary są RAW. Czy warto mieć lepszy sprzęt i więcej słyszeć,  sprawdzony?