bi-wiring lub bi-amping

[murphylee]

Czy ktoś jest wstanie opisać dokladnie na czym to polega i z czym to sie je....

[Fono Master]

W stereo to ma sens ale w KD ?
Ale masz ponizej:


Bi-amping
Konfiguracja systemu audio, w której do sterowania poszczególnych głośników w zestawie głośnikowym stosowane są dwa osobne wzmacniacze. Przykładowo w przypadku kolumn dwudrożnych głośnik wysokotonowy oraz głośnik niskotonowy mają osobne, dedykowane dla siebie wzmacniacze. Inna spośród możliwych kofiguracji może wyglądać w ten sposób, że w kolumnie trójdrożnej jeden wzmacniacz steruje głośnik niskotonowy, a drugi wzmacniacz głośnik średniotonowy i wysokotonowy. Ideę bi-ampingu można rozwinąć i zastosować trzy wzmacniacze do jednego zestawu, pod warunkiem, że kolumny są co najmniej trójdrożne. Wówczas mówimy o tri-ampingu.

Sam termin bi-amping nie jest całkowicie jednoznaczny. W literaturze anglojęzycznej określenie bi-amping jest stosowane zarówno w przypadku systemów aktywnych (aktywne zwrotnice znajdują się w torze przed wzmacniaczami mocy) jak też i systemów pasywnych (pasywne zwrotnice za wzmacniaczami mocy). W polskiej praktyce termin bi-amping jest stosowany głównie w odniesieniu do systemów z pasywnymi zwrotnicami i tylko ten wariant będzie omawiany w tym miejscu.

Bi-amping może być zastosowany tylko w tych kolumnach, które są do tego przystosowane. Podobnie jak w przypadku bi-wiringu zwrotnica musi być tak skonstruowana, żeby dało się oddzielnie wysterować poszczególne głośniki wraz z filtrami, które są z nimi związane. Poza tym w zestawie głośnikowym muszą być odpowiednie terminale połączeniowe pozwalające na niezależne zasilenie poszczególnych części zwrotnicy. Takie wyprowadzenia są obecnie bardzo często spotykane.

Także wzmacniacze do bi-ampingu muszą spełniać pewne wymogi. Przede wszystkim wzmocnienie poszczególnych wzmacniaczy musi być takie samo, aby nie powstała różnica głośności pomiędzy poszczególnymi głośnikami. Poza tym przed wzmacniaczami mocy musi być możliwość regulacji głośności. Zazwyczaj do bi-ampingu sosuje się zestaw złożony z przedwzmacniacza i dwóch stereofonicznych lub czterech monofonicznych wzmacniaczy mocy. Inny stosowany stosunkowo często wariant to połączenie wzmacniacza zintegrowanego (koniecznie z wyjściem pre-out) oraz stereofonicznego wzmacniacza mocy.

W bi-amping do każdego wzmacniacza podawany jest taki sam, pełnopasmowy sygnał, taki też sygnał jest wzmacniany i taki sygnał jest też na wyjściu każdego ze wzmacniaczy dedykowanych dla poszczególnych głośników. Nie oznacza to jednak, że praca wzmacniaczy jest taka sama jak w układzie bez bi-ampingu, kiedy wzmacniacz steruje całą kolumnę. Każdy ze wzmacniaczy w systemie bi-amping jest obciążony zupełnie inną impedancją aniżeli wzmacniacz, który obsługiwał by wszystkie glośniki jednocześnie. Z tego względu w bi-ampingu maleją wartości prądów pobieranych ze wzmacniaczy poza pasmem roboczym.

Bi-amping powoduje, że użytkownik ma do dyspozycji większą moc aniżeli przy zastosowaniu pojedynczego wzmacniacza. Zwiększenie realnie dostępnej mocy będzie zależne od charateru wzmacnianego sygnału i w praktyce nigdy nie będzie się ono dokładnie pokrywać z wynikiem prostego sumowania mocy wykorzystanych wzmacniaczy. Inny plus bi-ampingu to zmniejszenie interakcji pomiędzy poszczególnymi częściami pasma.

Niestety w bi-ampingu z pasywnymi zwrotnicami bez zmian pozostają wszelkie pasożytnicze efekty związane z filtrami znajdującymi się pomiędzy wzmacniaczami a głośnikami. Nadal mamy więc takie efekty jak pogorszenie współczynika tłumienia czy straty mocy w pasywnej zwrotnicy.

Podobnie jak w przypadku bi-wiringu ocena efektywności bi-ampingu nie jest jednoznaczna. Co prawda bi-amping daje niezaprzeczalne korzyści techniczne, ale jednak są to plusy znacznie skromniejsze niż przy pełnej aktywizacji. Bi-amping jest rozwiązaniem kosztownym i głównie z tego powodu opłacalność tej techniki bywa poddawana krytyce.

[Fono Master]

C.d.


Bi-wire (bi-wiring)
Połączenie dwukablowe - termin zapożyczony z angielskiego. Połączenie takie polega na doprowadzeniu dwóch równoległych kabli od wzmacniacza do zestawu głośnikowego - dla ścisłości dodam, że chodzi o kable dwużyłowe. Pozwala to uniknąć przenoszenia pełnopasmowego sygnału audio przez jeden kabel głośnikowy. W połączeniu bi-wire oddzielne kable wykorzystane są do zasialanie sekcji niskotonowej oraz sekcji wysokotonowej. Dzięki temu w jednym kablu płyną głównie niższe częstotliwości a znikomy jest udział wyższych składowych. W drugim kablu zachodzi sytuacja odwrotna, płyną w nim głównie wyższe składowe, znikomy jest zaś poziom składowych niższych.

Połączenie takie można zastosować pod warunkiem, że zestaw głośnikowy jest do niego przystosowany. Odpowiednia musi być konstrukcja zwrotnicy, tak by było możliwe osobne zasilenie jej poszczególnych gałęzi. W większości zestawów głośnikowych warunek ten jest spełniony. Poza tym w zestawie głoś nikowym muszą być odpowiednie wyprowadzenia pozwalające na niezależne zasilenie poszczególnych części zwrotnicy. W latach 90-tych rozpowszechniły się zintegrowane terminale z czterema gniazdami, służą one właśnie wykonywaniu połączenia dwukablowego. Jeśli kolumna jest przystosowana do połączenia bi-wire, a sygnał doprowadzamy jednym kablem, to należy zewrzeć odpowiednie pary zacisków kolumn (plus sekcji niskotonowej zwieramy z plusem niskotonowej, a minus sekcji niskotonowej z minusem wysokotonowej) - zazwyczaj w terminalach są zainstalowane stosowne zwory na taką okoliczność.

Do wykonania połączenia dwukablowego nie są potrzebne szczególne cechy konstrukcyjne wzmacniacza. Spotykane niekiedy zwielokrotnione gniazda wyjściowe wzmacniaczy jedynie ułatwiają wykonanie połączenia.

Koncepcję bi-wire można rozwinąć. W zestawach trój- (i więcej) drożnych spotyka się niekiedy możliwość połączenia ze wzmacniaczem trzema kablami (tri-wire). Zasada rozdziału pasma na części przenoszone przez poszczególne kable jest taka sama jak dla dwóch kabli.

W sensie fizycznym zmiana wprowadzana przez połączenie dwukablowe jest relatywnie niewielka. Punkt w którym sygnał audio płynie całopasmowo jednym przewodem przesuwa się od zacisków kolumny do zacisków wzmacniacza. Przyczyny pozytywnego wpływu połączenia dwukablowego upatruje się w zmniejszeniu wzajemnej modulacji przez poszczególne składowe szerokopasmowego sygnału płynącego w pojedynczym kablu.

Ocena skuteczności tego rozwiązania pozostaje sprawą kontrowersyjną. Ponieważ zastosowanie połączenie bi-wire dwukrotnie zwiększa ilość wykorzystanego okablowania i podwaja jego koszt można rozważać czy rozwiązanie alternatywne (pojedynczy kabel wyższej jakości) nie jest bardziej efektywne.

Uwaga dodatkowa. Wbrew publikowanym niekiedy opiniom, bi-wiring nie zmienia efektywnego przekroju kabla. Z punktu widzenia konkretnej częstotliwości przekrój kabla jest prawie identyczny niezależnie od tego czy zastosowano połączenie zwykłe czy dwukablowe.