Symulacja sceny.

[Chyba Miro 84]

Witam. Temat jak sama nazwa wskazuje będzie o próbie uzyskania sceny (w dość niekonwencjonalny sposób), symulujac ustawienie kolumn w pomieszczeniu.

  Na wstępie od razu napiszę, że temat ten jest utrzymany w formie raczej doświadczalnej i ma na celu próbę zrozumienia (a raczej experymentalnie doświadczyć), na czym polega budowanie obrazu muzycznego 3D.

  Co jest odpowiedzialne za budowe sceny 3D w stereo? Na te odpowiedź myślę, że ten temat będzie starał się dać odpowiedź, poprzez symulowanie chociażby odbić czy przesunięć.

  By symulować scenę potrzebujemy punktu odniesienia. Kolumny stereo poprzez ustawienie optymalne tworzą odpowiednia scene 3D. By nie namieszac za bardzo i by było bardziej czytelnie, proponuje najpierw odwzorowanie/symulację kolumn w przestrzeni pozbawionych odbić bocznych. Z pomocą przyjdzie nam "pole bliskie" , ale o tym w pozniejszym czasie. Teraz spójrzmy na rysunek jak odbieramy dźwięk z kolumn stereo.

 

Tor symulacji:
- słuchawki otwarte (konieczność "przecieku dźwięku" z zewnatrz), wpięte w źródło CD z regulowanym wyjsciem słuchawkowym plus ic z cd na wzmacniacz z monitorami 2-way. Co to daje? Przedewszystkim użycie wejscia słuchawkowego nie odcina monitorów (bo jest niezależne), a dwa niezależne potencjometry (cd regulowany dla sluchawek i osobny dla wzmacniacza i monitorów), sprawia że możemy dowolnie sterować dzwiekiem bezposrednim i przesunietym wzgledem siebie w tym układzie.

 

Efekt otrzymany powinien odzwierciedlać tworzenie sceny poprzez kolumny głośnikowe w przestrzeni (bez odbić np. bocznych).


  Co otrzymujemy?

  Efekt symulacji w bliskim polu za pomocą układu (słuchawek otwartych i monitorów), dał zarówno poszerzenie sceny mocno na boki

 

Ale również zaburzenia poprawnego odbioru w pewnych pasmach. Myślę ze za ten efekt odpowiedzialne jest nakładanie się dźwięku przetworników przesunietych wzgledem siebie (monitory + słuchawki). Zauważyć mozna że w okolicach średnicy pojawiaja sie bardzo obiecujace efekty subiektywnego poszerzenia sceny, ale za to niezbyt optymistyczne w pozostałych pasmach (interferencje).

Rozwiazaniem tego problemu moze sie okazać filtr wycinajacy wszystko poza "obiecujacym" pasmem (ale tylko w monitorach). Niestety na tą chwilę to wszystko co udało mi sie zrobić (chociaż testy były stosunkowo krótkie, jednak dające wystarczajace rezultaty by w nadchodzacym czasie bardziej dogłębnie zbadać temat).

  Teraz jednak chcialbym sie skupić nad perspektywą sceny przód-tył. Pytanie nasówa się jak "tą" drogą zasymulować perspektywę "głębi" w utworze. Zadaje sobie pytanie czy to najwyższa pora by "wkroczyła" symulacja odbić ścian bocznych? Jednak tutaj droga jest dużo dłuższa niż w rysunkach powyżej. By zasymulować takie odbicie, pojawi sie problem "wyjscia" z bliskiego pola (dodatkowe problemy zwiazane z akustyka pomieszczenia zastanego), by uzyskać odpowiednie opóźnienia. I tutaj wydaje mi się, iż perfekcyjnym rozwiazaniem mógłby sie okazać procesor DSP. Niestety nie posiadam go. Pozostaje mi zatem propozycja dla użytkowników mających odpowiedni procesor i chęć tego typu experymentu by pobawić się w przesunięcia (group delay), nie mowiac już że ów DSP może z powodzeniem zastąpić wcześniej wymieniony filtr co znacznie ułatwi moim zdaniem experyment.

  Przypominam iż temat ten ma formę zabawy z dźwiękiem w poznaniu "o co chodzi z tą sceną" i możliwością tworzenia złudzenia tego efektu.

 Rzecz jasna że mamy tutaj wysnute wnioski mojego autorstwa i próżno szukać linków w sieci potwierdzajace w/w działania (ja nie znalazłem więc jesli są to przepraszam i proszę wstawić) w tym temacie i być może są BŁĘDNE!!!! Bądź prowadzić do Błędnych założeń!! Więc powinny być brane pod uwagę tylko i wyłącznie jako "Ciekawe Doswiadczenie" z dźwiękiem i nie są również potwierdzone żadnym opracowaniem w swiecie audio.

Edytowano 14 stycznia 2021 przez Chyba Miro 84