Pajto02

Zobacz, czy da się spienieżyć bony. Może to jest wyjście.

Zazwyczaj nie przepadam za jakimikolwiek coverami, jednak tutaj jest inaczej 🔥

Znikający punkt 😎

Do grudnia były Eltaxy Liberty 3+ z pierwszego wypustu na czarnych Vifach - zatem zapewne jeszcze lata 90-te. Heybrook HB1 z pierwszej serii (lata 80-te), również Vifa - ciekawa, mało znana w Polsce propozycja, mocno nagradzana w latach 80-tych - ('84'85,'86 w WhatHifi pod rząd). + Niezmiennie Creek A50iR (który notabene też ma już swoje latka)

Aaa, jak najbardziej zachęcam^^ Szczególnie White Eagle.

Bardzo sobie cenię. Te same emocje czy to po pięciu, czy dziesięciu latach.

Bardzo ciekawa, nie raz się zdziwiłem co w czym siedzi...

Odświeżę trochę temat, bo w dniu dzisiejszym po długiej przerwie zobaczyłem pierwszy raz dostępny model Yamaha CD-S303. Czy jest ktoś w stanie się wypowiedzieć na ile to model odmienny od "300"? Nigdzie nie mogłem znaleźć jaki DAC tam siedzi? Czy poza zmianami w odtwarzaniu plików (USB - FLAC itp. -czyli cechy, które mnie nie interesują), zaszły jakieś zmiany względem poprzednika? Warto się nią interesować?

Dokładnie, to zrozumiałe, że jeśli ktoś ma dobry, zadbany sprzęt, nie odda go po ujmijmy to tak: starej rynkowej cenie, bo po prostu by pójść oczko wyżej będzie musiał wyłożyć dwa razy więcej. Najgorsze w tym wszystkim jest to, że przez to ruszył się rynek elektrośmieci, o wiele łatwiej teraz naciąć potencjalnego kupca na coś, co kiedyś nie było warte złamanego grosza.

Zappa - nieszablonowa, wybitna postać. Osobiście - uważam go za wirtuoza. Gdyby tylko miał normalne teksty - byłby to ideał... ale jak to kiedyś powiedział : "A jeśli im się nie podoba, to zawsze mają Micheala Jacksona do posłuchania".

Po dostawach sprzętu audio i jego cenach widzicie jako branża w jakim kierunku to idzie? Bo osobiście mam wrażenie, że od końcówki zeszłego roku (listopad/grudzień) pogorszyło się jeszcze - mniej więcej od 2-3 miesięcy szukam odtwarzacza CD. Jest sens czekać (bo też nie wiadomo ile)?

Dokładnie, razem z Vangelisem 1492 i PF gości najczęściej.

Frankie - moja ścisła topka. Dla mnie - bezwzględny majstersztyk, niesamowita ilość muzyki w muzyce. Jedna z tych płyt, której znajomość od lat dziecięcych zawdzięczam rodzicom.