Ciekawostki przyrodnicze (i nie tylko).

[pairtick]

 

 

[pairtick]

https://www.bbc.co.uk/news/articles/cly3l3l5521o

Mewa poleciała na wakacje, że Szkocji do Portugalii.

[bylas]

Mewa ma chyba dość szkockiej pogody i postanowiła złapać trochę słońca w Portugalii. Ciekawe, jak jej tam idzie!

[Matiiii963]

Dnia 26.02.2025 o 19:58, bylas napisał:

Mewa ma chyba dość szkockiej pogody i postanowiła złapać trochę słońca w Portugalii. Ciekawe, jak jej tam idzie!

A to Mewa spryciara! Chyba dobrze kombinuje, bo szkocka pogoda potrafi dać w kość, a portugalskie słońce brzmi o wiele kusząco. Ciekawe, czy tam też będzie szukać frytek!

[Tomasz Kluczynski]

W Ontario w Kanadzie dziewczynka znalazła w ogrodzie coś, co wyglądało jak zwykła ropucha. Wszystko zmieniło się, gdy zwierzę otworzyło pysk. Okazało się, że ropucha miała całkowicie wykształcone oczy wewnątrz jamy ustnej, na sklepieniu podniebienia. Widziała, dosłownie, z wnętrza swojej paszczy.

Odkrycie udokumentował fotograf Scott Gardner, a przypadek ten został opisany w literaturze naukowej, m.in. w książce „Animal Anomalies” wydanej przez Cambridge University Press.

Naukowcy sądzą, że był to efekt makromutacji embrionalnej, czyli poważnego błędu w rozwoju zarodka. Tkanki, które powinny stworzyć oczy, błędnie przemieściły się do podniebienia.

Najbardziej zaskakujące? Ropucha żyła, jadła i potrafiła się orientować – po prostu otwierała usta, aby patrzeć na świat.

[Tomasz Kluczynski]

Samiec żyrafy potrafi stwierdzić, czy samica jest gotowa do rozrodu, badając jej mocz! Choć brzmi to osobliwie, to zachowanie jest całkowicie prawdziwe i stanowi część procesu biologicznego znanego jako „odruch Flehmena”.

Wszystko zaczyna się od tego, że samiec stymuluje samicę, aby oddała mocz; następnie zbiera próbkę językiem i analizuje ją, aktywując specjalny narząd zmysłowy znajdujący się w podniebieniu, zwany narządem Jacobsona (lub narządem lemieszowo-nosowym). Mechanizm ten pozwala mu wykrywać specyficzne feromony, które wskazują, czy samica znajduje się w fazie płodnej.

Takie zachowanie nie jest charakterystyczne wyłącznie dla żyraf – wiele innych gatunków, takich jak konie, koty czy słonie, również korzysta z tej techniki, aby odczytywać sygnały chemiczne.

W przypadku żyraf ta strategia jest kluczowa dla maksymalizacji sukcesu rozrodczego, ponieważ spotkania płodnych osobników mogą być sporadyczne ze względu na rozległość ich terytoriów. Ponadto taka chemiczna ocena pozwala samcowi uniknąć marnowania energii na zaloty wobec samic, które nie są gotowe do rozmnażania.