Loudness War, DR, Remastering itp. problemy współczesnej muzyki

[Argue]

Ostatnio sporo czasu poświeciłem na czytaniu różnorakich stron, które zwiększyłyby moją świadomość jako aktywnego słuchacza.
Moja przygoda z tym tematem zaczęła się od nieszczęsnej płyty Metalliki tj. Death Magnetic, której przedstawiać nie trzeba, gdyż jakość brzmienia została totalnie skopana poprzez tzw. Loudness War. Na szczęście znalazłem Rip z Guitar Hero 3 w flacu, gdzie otrzymujemy wersję w dobrej jakości bez zmniejszonego Dynamic Range. Niestety nie mam możliwości zmierzenia ile ów DR wynosi, ponieważ wtyczka, którą ściągnąłem stąd http://www.dynamicrange.de/free-downloads wraz z foobarem nie działa.

Chciałbym aby ten temat był jednocześnie miejscem, w którym moglibyśmy się wzajemnie wymieniać rekomendacjami i ostrzeżeniami w sprawie jakości nagrania poszczególnych albumów. http://www.dr.loudness-war.info/ Tutaj bardzo przydatna strona, która zawiera w sobie bardzo wiele albumów i pokazuje ile ów Dynamic Range wykazuje.

Pytanie pojawia się także takie, czy jest jakiś sposób na odzyskanie normalnego brzmienia? Czy tego nie da się już zrobić i jedyne na co można czekać to kolejne remasteringi, które w 90% polegają na zwiększaniu głośności. kosztem jakości muzyki. Oprócz Metalliki takim przykładem ekstremalnego Loudness War są płyty Sabatonu, czy American Idiot Green Daya. Wykresy w Audacity to praktycznie prostokąty. Brak dynamiki i jednolite, płaskie brzmienie wydaje się być plagą dla nowych płyt.

Co pozostaje współczesnemu słuchaczowi, po ściągnięciu plików MP3, FLAC, WAV, kupnie płyty i analizie wykresu? Czy można w jakiś sposób samodzielnie poprawić to, co zostało zepsute po drodze?
Na co należy zwracać uwagę, czego unikać przy zakupie płyt? Nie licząc tej strony dr. loudness-war słuchacz jest zdany na szczęście kupując płyty, bo żadnych informacji technicznych na zafoliowanym opakowaniu nie znajdzie.

[gunis]

Dobry temat. Niestety prasowanie dynamiki i kompresowanie do granic możliwości to dzisiejsza specjalność twórców płyt. Podobno wzięło się to z tego, że "głośniej znaczy lepiej", a studia nagraniowe i masteringowe tłumaczą się, że klient tak chce itd. Dobrym przykładem sprasowanego dźwięku są także reklamy TV i o ile tam mogę zrozumieć gonitwę nad maksymalizacją poziomu o tyle w muzyce jest to dla mnie niezrozumiałe. Przecież jednym z bardzo istotnych elementów charakteryzujących dźwięk, czy brzmienie instrumentów jest właśnie różnica poziomów, dynamika. Myslę, że jeszcze trochę czasu upłynie zanim owczy pęd się skończy i będzie można słyszeć oddech i trochę powietrza w nagraniach

[Argue]

Miło, że ktoś zauważył temat.

Polecam filmik http://www.youtube.com/watch?v=3Gmex_4hreQ

Tak właśnie niszczona jest muzyka - o tym problemie (Loudness War) mowa.

Z moich doświadczeń podzielę się, iż warto ściągać ripy winyli, bowiem one najczęściej posiadają to, czego CD-ki już dawno nie dają, a mianowicie dynamic range. Nie dziwię się modzie na winyle, ponieważ jest to po prostu spowodowane jakością dźwięku, która ze względu na dynamikę i brak kompresji jak to ma miejsce w CD, jest słyszalnie lepsza. Do mojej czarnej listy musiałem dodać także świetny album Muse - Black Holes & Revelations. Na szczęście także udało mi się znaleźć ripy winylowy w flacu, który wypaliłem sobie na płytkę i teraz brzmi ona cudownie, nabrała muzyka dodatkowej przestrzeni. Naprawdę polecam poddawać analizie swoje zbiory. Można to zrobić za pomocą foobara 2000 i wtyczki Dynamic Range, o której mówiłem wyżej, ale trzeba ściągnąć inną wersję niż tą, którą wcześniej podałem.

[pacio94]

Z tymi winylami sprawa jest o tyle trudna, że dziś często tłoczy się po prostu materiał, który był przygotowany pod CD, więc żadnego uzysku jakościowego może nie być...

[Argue]

pacio, dane, wykresy i wrażenia odsłuchowe nie kłamią. Przykładowo kawałki Muse miały DR4 w oryginalnym CD, a w ripie z winyla DR10. Jutro mogę wrzucić wykresy z audacity na forum w ramach ciekawostki.

[pacio94]

Nie mówię, że w każdym przypadku tak to wygląda, ale zdarza się wcale nierzadko.

[marcellinii]

Odkopię temat i wyleje trochę żali na to jak brzmi Californication Red Hot Chili Peppers - chyba jednen z pierwszych albumów przegranych w wojnie glosnosci. Troche mnie dziwi ta polityka, bo nie znam osoby, ktorej takie brzmienie by sie podobalo. Jest to byc moze dobre z punktu widzenia tego by przyciagnac uwage sluchacza, wystarczy, ze jakis utwor z Californication gdziekolwiek puszcza, jest on zdecydowanie glosniej od reszty = wiecej ludzi zwroci na niego uwage. Moze o to w tym chodzi, nie wiem. Niestety traca na tym zapaleni słuchacze i chyba nawet same zespoly

[2pac]

Wszedłem na forum z chęcią założenia tematu o jakości masteringu niektórych nagrań, po tym jak zawiodłem się podczas słuchania płyty Metallica S&M na moim nowym sprzęcie. Źródłem było Spotify Connect.

Płytę S&M pamiętałem bardzo pozytywnie, zwłaszcza pierwszy kawałek, który miło wprowadza. Odpaliłem na Denon AVR-X2300W + Dali Zensor 7 na 60dB (max. to 98dB) i kicha... no to mówię z umiarem podkręcę, po głośniki grały dopiero kilkanaście godzin. Dałem 65dB i po 15 minutach wyłączyłem. Puściłem jeszcze później Reload i paradoksalnie, ściszając co 2dB po każdym kawałku, im ciszej tym lepiej (do ok. 50dB, ale nie muszę tłumaczyć dlaczego).

Pierwsze podejrzenie padło na Spotify Connect, czy to nie wina 320kbps,,, i w sumie o jakości muzyki na Spotify Connect też chętnie bym podyskutował, ale nie w tym temacie.

Pytanie, czy słuchanie głośno takich kiepskich realizacji, może uszkodzić głośniki? Chodzi o gwizdki, kwestię powstających harmonicznych (tak jak przy przesterowanym sygnale) i zamiast 3%/97% to znacznie więcej mocy na gwizdki. Czy to co jest nie przyjemne, to po prostu spaprany sygnał i głośniki dostają po dupie, ale tylko dlatego że sygnał może być "prostokątny"?
Przy odsłuchach w sklepie (Nero, Turnau, babcia Tina, wyselekcjonowane do odsłuchu) na wygrzanym sprzęcie (Denon AVR-X2300W + Dali Zensor 7) spokojnie można było dać 78% (77dB) mocy wzmacniacza i było czysto. Przy odsłuchu w domu Metallica S&M przy 65% mocy było nie przyjemnie, nie chodzi o niskie częstotliwości, tylko o wysokie. Po przeczytaniu kilku dziesięciu postów i paru artykułów o Loudness War, poważnie się nad tym zastanawiam...