soberowy

Zazdro! Kusisz żeby się przerzucić na czarne płyty, ale gdy tylko pomyślę o wymianie kolekcji... to czuje, że byłbym goły i wesoły.

Sorry, że cytuje całość, ale odniosę się tylko do części treści. Jakość 16/44.1 jest w zupełności wystarczająca do słuchania muzyki, choć uważam, że jeszcze lepiej jest z czarnej płyty. Nie można mieć wszystko, niestety. Co do płyt, które kupuję owszem, sprawdzam zawsze czy dany album był w przyszłości remasterowany i zawsze wybieram wcześniejsze wydanie. Tak się składa, że słucham muzyki z okresu 70/80s, gdzie większość albumów zostało ponownie zremasterowanych i nie z tego powodu, o którym napisałeś. Jeśli słuchałeś kiedykolwiek pierwsze, wczesne albumy takich wykonawców jak Black Sabbath, Led Zeppelin czy AC/DC to wierz mi na słowo, ale kupując ich plyty nie dowartościowuje swojego systemu, a po prostu slucham muzyki. Śmiem twierdzić, że remastery tych artystów dla wielu będą brzmiały lepiej, a ja po prostu lubię klimat tych kiepsko nagranych płyt. Mam kilka/kilkanaście albumów w swojej kolekcji, na których nawet mój budżetowy system brzmi dobrze. Kończąc wypowiedź, kupuję muzykę, którą lubię, a że często jakość tych nagrań pozostawia wiele do życzenia, trudno. Wiem natomiast, że wkrótce muzyka, którą lubię nie będzie dostępna w pierwszych wydaniach na serwisach strumieniowych.

Zgadzam się, a nawet dodam, że nie tylko jazzowych. Zwróć tylko uwagę, że ja pisałem o czymś innym.

Tak, wysterować tak jak nam się podoba bo to my słuchamy, a nie realizator, którego planów nikt z nas nie zna. Tak sobie myślę, że zdecydowana większość artystów ma w nosie jak słuchamy ich nagrań, liczy się dla nich to, że w ogóle słuchamy ich muzyki. Zawsze mnie zastanawiało to co piszą audiofile, że ich systemy grają naturalnie, tak jak chciał realizator. Naprawdę powinniście porozmawiać z muzykami co o tym myślą 😉 Znalazłem jeden przykład nieauduofilskiego wprawdzie nagrania, ale sprzedaż ponad 15 mln to nie w kij dmuchał.

Wszystko spoko, ale jednak wokale, na których myślę wielu z nas zależy można sporo lepiej. Przede wszystkim ważne jest jakiej muzyki słuchamy i pod dane gatunki dobierać kolumny.

Dwa dni później. https://wiadomosci.wp.pl/dyrektor-instytutu-lotnictwa-zrezygnowal-ze-stanowiska-7132135386995648a

Co z Siecią Badawczą Łukasiewicz? https://wiadomosci.wp.pl/rakieta-w-kosmosie-szef-instytutu-lotnictwa-na-aucie-zastapil-go-czlowiek-po-7131213556927424a

tylko dla fanów

Wybitne kolumny. Jutro sprawdzimy jak poradzi sobie z nimi prawdopodobnie najlepszy brytyjski wzmacniacz. Nie, nie miałem na myśli Regi

Na Tidalu jest wydanie z 2015 roku. Nie wiem jak to u Japończyków wygląda, ale wydaje mi się, że masz remaster z 1994. Nigdy nie słuchałem wersji z tego roku, a na forum Steve Hoffman zdania użytkowników są podzielone, jedni wolą pierwsze wydania, inni remastery. Może i na Tidalu krzyczy, ale ile basu jest 😉 Ja też sobie posłucham.

Która wersja lepsza? Na CD to remaster z 1994?

Nie ogłuchłeś, tak ma być.

Jak już wspomnieliście o okładkach, płyta z 1985 roku. A co do zawartości artystycznej, nie wiem czemu ale uśmiech pojawia mi się na twarzy gdy tego słucham, brzmi świetnie.

Była, ale 'wygrała' demokracja i Radosław Sikorski na chwilę obecną nie startuje. Do wyborów pozostało trochę czasu więc i jakieś podmianki będą. Ten cały Narwocki już przepadł, wydaje się, że nie wytrwa do końca kampani.

Ha! Czyli nie tylko ja zauważyłem, że Piotrek ma wyśmienitą scenę stereo, szczególnie w głąb, mimo, że słuchamy w bliskim polu. Teraz gdy @Pitt39 posiada Menuety to musi być sztos, a ja chętnie się spotkam i posłucham tego systemu po zmianach. Ajajaj, wpraszam się Piotrek 😉

🥲

Lepiej nie rekomendować tego allegrowicza. Ma bardzo złe opinie w środowisku, a na sąsiednim forum jest wątek poświęcony jego działalności. Miałem kiedyś stolik tombase, żeby nie było, że krytykuje bezpodstawnie.

Przypadkowo dziś odkryłem. Wokalista z utworu Oldfielda Shadow on the Wall. Genialne. https://tidal.com/album/199665879

Zaraz wchodzę w Kraftesty i poczytam, zacznę od jakichś Bowersow, może 707 😉

Świetnie nagrany album, można słuchać godzinami. U mnie już trzeci raz odtwarzana, tylko wciskam play 😀

W punkt, zgadzam się z Twoimi opisami różnych cech Bowersów. Gdybym nie kupił najlepszego brytyjskiego wzmacniacza wszechczasów to może i byłbym w klubie Bowersa, a tak to zaglądam tu jako gość honorowy. Nie da się ukryć, że ciekawie tu 😉

O widzisz, a według mnie to właśnie bas, a konkretnie jego jakość jest największym atutem tych monitorów.