Cała aktywność

Wokale są zjawiskowe, to fakt, ale są Harbethy i Harbethy. Ja mam starą wersję bez XD, obdarzoną podobno szczególną magią. XD i XD2 już tak magiczne nie są.  Maja więcej precyzji ale mniej magii na średnicy. Taka jest zgodna opinia znawców, do których się nie zaliczam. W necie spotkałem opinię że do 10 tys € lepszej średnicy niż z P3ESR się nie uzyska. Nie ma takiej siły. Jak mówię - z Harbethem miałem przedtem bardzo mało doświadczeń. Kupiłem z czystej ciekawości, bo miały fanatyczne opinie w necie (a ja lubię sprzęt, który ma wyznawców a nie klientów) i doskonałą cenę second hand. Poza tym są po prostu słitaśne w tym dobieranym na lustrzane odbicie palisandrze... Jeśli nawet moja żona mówi, że głośnik jest ładny, to ja nie mam pytań. Do tej pory wyrażała się tak wyłącznie o Sonusach.    A że średnica Spendora jest inna niż Harbetha, to się nie przejmuj. Normalka. Firmowe brzmienia w brytyjskich monitorach różnią się. One nie są lepsze lub gorsze. Jest to kwestia indywidualnych upodobań konstruktora i słuchacza. Może zamiast tej Regi podłącz im Cayina, Jadisa czy Lebena dla lepszej średnicy? Z lampą to powinno śmigać. Sugden też by nie zaszkodził - to dobry tranzystorowy substytut lampy.  Gra cały system, wszystko jest kwestią synergii. Z innym wzmakiem mogą zaśpiewać. Przecież te Spendory to jest światowa czołówka. Szczerze mówiąc - z Regą to taki trochę mezalians.  Na tym poziomie monitorów Klasa AB po prostu już przestaje grać.  Rozmawiałem kiedyś z właścicielem firmy Sugden, to mi powiedział, że na wystawach zawsze biorą Spendory do systemu. Był bardzo zdziwiony, jak mu powiedziałem, że gram na PMC i przyznał się że niespecjalnie zna te głośniki.   Także może Sugden jest dobrym tropem, jeśli nie chcesz pitolić się z lampą...

Cześć, czy pomoglibyscie mi z dobraniem zestawu do owego gramofonu? Nie mam żadnej wiedzy jak co podłączyć a chciałbym sobie posłuchać jakichś fajnych winyli :)) zależy mi żeby zestaw był do ~300 zł (nie wliczając ceny gramofonu oczywiście) i żeby był stosunkowo najtańszy. Kupiłem już do niego przedwzmacniacz PP500 z aliexpress i głośniki ale mi niestety nie działa, jeśli potrzebuje czegoś jeszcze to pomóżcie proszę.

Wiesz jak za wzmak dałem 907 nie kupię konwentera za 3 tys.ile musiałbym wydać by to miało sens?

Przepraszam, najwyraźniej nie zrozumiałem pytania.  Oczywiście w takiej cenie to żadnego sensu nie widzę (chyba, że chodzi o zamianę siekierki na kijek) i Q21 ma rację - to nic nie da.

Kogo to widzę.  Jest i Pan Harbeth.    Przyszedłeś, żeby przypomnieć o Harbethowych wokalach. Wiedziałem, że jesteś złośliwy    

To może ja pomogę:   

no właśnie nie, to ma działać tak żeby pomagać Ci się uczyć, możesz mu po prostu hasło rzucić a potem zobaczyć co Ci odpowie i potem sam sugeruje co jeszcze możesz wiedzieć dodałem mu jeszcze ze dwie książki i trochę artykułów, warto pogadać w temacie ustawienia kolumn 😎

To groźba?

Hehe, idąc pieszo z centrum do mnie, niekoniecznie byś doszedł do połowy drogi. Tak że ten 😁 

jak się boisz to nie napraszam się...  p.s. nie dopisali ze lewacy najczęściej giną podczas napadów itp?

Po odsłuchu świetnego albumu 'Broken English' ten poniżej to jakieś brzmieniowe nieporozumienie. Żeby tak sknocić mastering. Wiele mam płyt nagranych ujowo, ale w tym momencie mam ochotę wyrzucić trzy albumy Queen, które posiadam do kosza. 

I to by było na tyle.  Trudno abym ryzykował.

Dzwoni telefon... - Czy to pani jest nauczycielką naszego dziecka, obudziłem? - Oczywiście, że mnie pan obudził. Śpię, jest druga w nocy!  - No, widzi pani, a my nie śpimy. Tylko kleimy te kasztany, żołędzie i tym podobne - na zadany przez panią temat: kolory jesieni. Dobranoc pani.

Facet nagrał prawie dwadzieścia płyt jako lider a w Bergen gra materiał właściwie tylko z dwóch z nich: „Khmer” i wydanej bezpośrednio po niej „Solid Ether”! Uważam to za bardzo ciekawy i dość jednoznaczny gest. ”Solid Ether” poznałem i kupiłem jako pierwszą dawno temu podczas zwyczajowego przesłuchiwania randomowych płyt w Empiku, które mają szansę być dla mnie ciekawe. „Khmer” jest obiektywnie lepszą. Ale subiektywnie zawsze wolałem „Solid Ether”. Na późniejszych nagraniach Nils Petter już złagodniał. Wciąż go cenię ale wolę jego początki. Najważniejsze jednak, że jakiej muzycznej drogi nie obierał, zawsze pozostawał wierny wykreowanemu przez siebie oryginalnemu stylowi. Dlatego wciąż zachwyca i w przeciwieństwie do wielu wygładzonych przez Eichera muzyków - jest ciekawy i nie przynudza (branżowy żart mówi, że Manfred podaje muzykom w studio specjalny koktajl powodujący to, że wszyscy brzmią nieco podobnie: sennie, delikatnie, przestrzennie, eterycznie). ”Live in Bergen” - właśnie słucham, świetny koncert! Ciekawe aranżacje!

Wieczór z Davisem