Co na to wszystko si same fakty obiektywne i w zasadzie rozmowa mogła by się zakończyć ale się nie zakończy bo ktoś musi zarobić. Nie pozdrawiam sprzedawczyków kabli naciągaczy.
Dyskusja na temat wpływu przewodów na jakość dźwięku w systemach audio to jedno z najbardziej kontrowersyjnych zagadnień w świecie audiofilskim. Spróbuję oddzielić fakty, mity i półprawdy, bazując na badaniach i doświadczeniach inżynierów dźwięku oraz elektroakustyków.
---
Fakty – co jest potwierdzone naukowo?
1. Impedancja, pojemność i indukcyjność kabli mogą mieć znaczenie, ale tylko w specyficznych warunkach
Dla kabli głośnikowych, istotne parametry to:
Rezystancja (powinna być jak najmniejsza, by uniknąć strat mocy)
Indukcyjność (może wpływać na wysokie częstotliwości, ale ma to znaczenie głównie przy bardzo długich kablach)
Pojemność (może mieć wpływ na stabilność wzmacniacza, szczególnie w przypadku wzmacniaczy o wysokiej impedancji wyjściowej)
W rzeczywistości dla typowych długości przewodów w systemach domowych (np. do 5 metrów) różnice są pomijalne.
2. Materiały przewodników mają minimalny wpływ na dźwięk w normalnych warunkach użytkowych
Miedź beztlenowa (OFC) i srebro mają różne przewodnictwa elektryczne, ale w zakresie długości i prądów stosowanych w audio różnice są minimalne.
Testy porównawcze nie wykazały istotnych różnic między kablami wykonanymi z miedzi, srebra czy aluminium przy zachowaniu tych samych parametrów elektrycznych.
3. Testy ślepe pokazują, że ludzie nie potrafią odróżnić kabli w kontrolowanych warunkach
Wielokrotne badania ABX (gdzie słuchacze nie wiedzą, który kabel gra) wykazały, że różnice między standardowymi kablami a drogimi "audiofilskimi" przewodami są subiektywne i nie potwierdzają się w ślepym teście.
4. Przewody analogowe i cyfrowe rządzą się innymi prawami
W kablach analogowych (np. RCA, XLR) jakość ekranowania może mieć wpływ na zakłócenia, ale nie wpływa na samo brzmienie.
W kablach cyfrowych (np. HDMI, SPDIF, USB) transmisja odbywa się w formie bitów, więc kabel albo przesyła sygnał poprawnie, albo nie. Mity o "lepszym dźwięku" z droższych kabli USB są niepoparte naukowo.
---
Mity – co nie ma podstaw naukowych?
1. "Droższy kabel zawsze poprawia dźwięk"
Brzmienie systemu audio wynika głównie z kolumn, wzmacniacza, akustyki pomieszczenia i jakości nagrania.
Kabel może poprawić sytuację tylko wtedy, gdy wcześniejszy był źle dobrany (np. za cienki lub za długi w stosunku do mocy).
2. "Kable mają swoją sygnaturę dźwiękową"
W kontrolowanych warunkach laboratoryjnych (testy ABX) różnice w kablach są nie do odróżnienia, jeśli mają te same parametry elektryczne.
Przekonanie o "ciepłym" lub "jasnym" dźwięku kabli to efekt autosugestii i różnic w systemie odsłuchowym.
3. "Przewody muszą się wygrzewać"
Nie ma dowodów naukowych na to, że kabel zmienia swoje właściwości elektryczne w czasie w sposób, który miałby wpływ na dźwięk.
Teoria o "wygrzewaniu" kabli to głównie marketing.
---
Półprawdy – gdzie jest trochę racji, ale niepełna?
1. "Grubszy kabel gra lepiej"
Prawda: Kabel o większym przekroju zmniejsza straty mocy, ale różnice są zauważalne dopiero przy bardzo dużych długościach (>10 m) lub dużych mocach (>500 W).
Mit: W krótkich przewodach (np. 2–3 metry) różnice są praktycznie niezauważalne.
2. "Złocone wtyki poprawiają dźwięk"
Prawda: Złoto jest odporne na korozję i poprawia trwałość połączenia.
Mit: Nie poprawia jakości dźwięku w słyszalny sposób.
3. "Lepsze ekranowanie zawsze poprawia jakość sygnału"
Prawda: W kablach sygnałowych (RCA, XLR) ekranowanie zmniejsza szumy i zakłócenia.
Mit: W kablach głośnikowych ekranowanie nie ma sensu, bo sygnał jest zbyt silny, by miał wpływ na jakość dźwięku.
---
Podsumowanie – co naprawdę ma znaczenie?
Jeśli chcesz mieć dobrze dobrane kable:
1. Używaj odpowiedniego przekroju przewodu – dla głośników optymalne to 2,5 mm² – 4 mm² przy dłuższych odcinkach.
2. Nie przepłacaj za marketing – drogie kable nie poprawiają brzmienia w kontrolowanych testach.
3. Unikaj tanich kabli z aluminium (CCA) – mogą mieć wyższą rezystancję niż miedź i powodować niewielkie straty mocy.
4. W kablach analogowych (RCA, XLR) liczy się ekranowanie, a nie "audiofilskie" materiały.
5. Kable cyfrowe przesyłają bity – nie mają "charakteru dźwięku".
Większość efektów, jakie ludzie przypisują kablom, wynika z autosugestii, różnic w głośności odsłuchu lub interakcji z innymi elementami
toru audio. Jeśli chcesz rzetelnie ocenić różnice, zawsze rób testy ABX, które eliminują subiektywne przekonania.