Asia

Tak to od frontu wyglądało, a odsłuch faktycznie na dłuższej ścianie. Akurat jak byliśmy to monitorki grały z muzyką elektroniczną i było fajnie, zdecydowanie większa dynamika niż u większego brata.

Albo przejęzyczenie albo... opuściłeś stadion i wróciłeś do Sobieskiego po QLN?

Żeby dojść do krzesła musiałam mieć otwarte oczy. Na tym etapie chodziłam już bez przewodnika 😝.

Większość czasu w Tulip spędziłam z zamkniętymi oczami - nie pomogło 😜.

Możliwe, że byłam już zmęczona. Pamiętam przede wszystkim wykładzinę z drażniącym wzorem 😉. Dla mnie pudło x2. Nie ten wygląd, nie ten dźwięk 😉.

Nie, mam na myśli hotel Tulip. Przy tak gorącym wątku nie sprawdza się nie cytowanie wypowiedzi, do której się odnoszę.

Tak, były w sali z Lampizatorem. Było... głośno.

Wiesz, to nawet nie w tym rzecz. Ja miałam wrażenie bycia tam nieproszonym gościem - najmniej egalitarna z trzech lokalizacji. Mowa o Golden Tulip.

Wyszliśmy dość szybko, prawda @tomek4446 ?

Jestem ciekawa opinii osób, które odwiedziły sale w Golden Tulip. Zajrzałam tam na koniec i mam mieszane uczucia.

Też mi się podobało, tym bardziej że twórca z nieodległego Libiąża. Taki mały lokalny patriotyzm.

O, to to właśnie. W przelocie wymieniłam parę zdań z @elektron6 i @drSolfernus na temat Bowersa (których słuchanie skończyłam po 15 sekundach). Tak, że ten, no...

Oj, tak, dały czadu.

Tak, niezalecane dla alergików.

A tu, proszę państwa, ciekawostki z sali Wilsona.

Ja akurat zapamiętałam Pink Floyd, Fleetwood Mac, Chucka Mangione @tomek4446 przegapiłeś Children of Sanchez 😉 (Golden Tulip sala Nautilus Północ @Bogusław Kożyczkowski).

Ale za to jakie! 😁

Ale za to jakie! 😁

Moje bardzo krótkie podsumowanie: 1. Warto! Dwa dni to dla mnie maksimum.* 2. Wcale nie króluje jazzowe plumkanie. 3. Są wystawcy, którzy tym żyją, i ci, którzy z tego żyją. 4. Dużo, dużo kobiet. * Opaska drugiego dnia wygląda obleśnie.

Tak, ściany z płyty akustycznej. Też zauważyłam.

https://www.soundspacesystems.com/

Tu pierwszy raz miałam gęsią skórę. Nieprawdopodobny dźwięk! J. Sikora i flamenco.

Jestem w Haiku. Słuchałam Sola, napiszę teraz tylko, że następne włączenie tranzystora będzie o 14 bo wszyscy chcą słuchać Sensei 211 😉.

Hand made.

Nie wiem, ale po mojemu po prostu czuć autentyczną pasję twórców.