Grzesiek202

Tu akurat znam i uwielbiam wszystkich. Jedynie Czyżykiewicz jest jakoś tak inaczej nagrany. Prawie zawsze jest bardzo blisko mikrofonu. Wokal zawsze na pierwszym planie. "Patrzę w okno" Czyżykiewicza - No trochę "syczy", ale chyba tak ekspresyjnie miało być? Czy to wada? To pewnie zależy jak często odczuwamy nieprzyjemne doznania. Mnie to w wokalach bardzo rzadko irytuje. No, polski to nie włoski 😉. Dużo częściej przeszkadza mi piskliwy, lub "szorstki" saksofon.

Z tym się nie zgodzę. Jest inny. A z tym już tak 😀. Ja też wolałem je z Atollem.

Na pewno inaczej...😁. Być w końcu kiedyś zrobię ten krok i kiedyś przeniosę się z gratami na górę do 15 metrowego pokoju. Tymczasem jest tak:

zięki gościnności kolegi @soberowy, posłuchaliśmy sobie ostatnio sprzętu, który nas obu interesuje, a który sumarycznie posiadamy. Były 2 pary kolumn i 2 wzmacniacze oraz Bluesound Node 2i jako streamer i DAC, czyli w sumie 4 konfiguracje. Mnie bardzo interesował Atoll IN200, ale zawsze posłucham każdych nieznanych kolumn, zwłaszcza tak "egotycznych" (bo aż z Czech 😉). To raczej nie recenzja czy test, a bardziej wrażenia, które - mam nadzieję ktoś, a zwłaszcza gospodarz spotkania, potwierdzi lub (nawet lepiej) zaneguje. Atoll IN200+Xavian Perla Czyli dla mnie wycieczka w nieznane, plus nowe pomieszczenie -małe ok.10 m2, no i pierwsze zestawienie, więc dla mnie zupełnie bez punktu odniesienia. Nie licząc Bluesounda - zestaw gospodarza. Włączyłem kilka utworów z wyeksponowanym lub problematycznym basem i pod tym kątem, te naprawdę nieduże monitorki, świetnie sobie radziły. Odniosłem wrażenie, że pod tym względem, brzmiało to lepiej niż u mnie w domu, okay - dolnych rejestrów było mniej, basu nie czuło się ciałem, ale ten dźwięk z dołu był trzymany w ryzach, chyba bardziej zróżnicowany i konturowy. Druga różnica, która szybko wpadła w ucho to dźwięk z tweetera. Xaviany go nie skąpią, naprawdę nie miałem wrażenia, że tu czegoś brakuje, było bardzo wyraziście, ale te najbardziej "kłujące" momenty były na pewno jakoś przytępione, - oczywiście porównując do tego co mam u siebie. W ogóle, to wysokie, pomimo że nie są jakoś chowane, to na moje ucho brzmiały jakby no... niżej. Dźwięki z uderzania w trójkąt, były tu jakby to był cięższy, grubszy kawałek metalu. Ogólnie Xaviany i Atoll zabrzmiały mi bardzo spokojnie, ale w żadnym wypadku nie kluchowato. Na pewno całość gra po cieplejszej stronie. Atoll IN200+B&W706S2 Interesował mnie ten wzmacniacz i w zasadzie nadal tak jest, ale stało się chyba to, czego się obawiałem; Bowersy potrzebują więcej przestrzeni. Jedno słowo: bas, wszechobecny i rozłażący się bas, no chyba, że to sprawa Atolla. Niemal wszystkie utwory były nim za mocno przeładowane, fakt, nie kombinowaliśmy zbytnio z przestawianiem kolumn. Przysłonięcie bass-reflexu kompletowymi zatyczkami trochę pomogło, ale myślę, że mój towarzysz się zgodzi, że bas był po prostu przewalony. No cóż, słuchaliśmy w pokoju około dziesięciometrowym i ze skosem, a ja u siebie mam układ jak poniżej i sufit bardzo wysoko. Pomijając problemy z niższymi tonami, po zamianie kolumn zaczęło się dziać naprawdę dużo. Rozumiem dlaczego niektórzy określają sposób grania moich kolumn jako „efekciarski”, choć ja bym tego tak nie nazwał. To zupełnie inne podejście do sposobu prezentacji dźwięku niż z Pereł. Na pewno zyskaliśmy na przestrzeni, ze świetnym efektem oderwania dźwięku od kolumn. Bas, jak już wspomniałem był bardzo problematyczny, w ogóle nie do oceny, bardzo podobały mi się wokale, coś też zadziało się z górą, ale jeszcze nie wiedziałem co. Haiku Bright 4 + B&W706S2 Czyli mój zestaw domowy. Pierwsza rzecz to powrót basu do normalności, to znaczy i tak było go więcej niż u mnie ale w końcu dało się tego jakoś słuchać. Dźwięk odzyskał balans, czyli jednak Atoll? Do końca nie jestem przekonany. To raczej kwestia rozmiaru pomieszczenia i wzmacniacza razem wziętych. Moja opinia jest taka, że model 706 jest zbyt duży jak na 10 metrów a francuski wzmacniacz chyba jakoś podbija dół. Kolejna rzecz: po zmianie, odczułem, że mój Bright gra bardziej miękko, ale nie dotyczy to góry słyszalnego pasma. Tu hybryda gra ostrzej w porównaniu z Atollem, z którym wysokie są… jakby to napisać… „zmatowione”, no dźwięk perkusyjnych blach nie iskrzy i nie trwa tak długo. Dla mnie niekoniecznie jest to zaleta, no ale w czasie spotkania wyszło, że ja mam większą tolerancję na kłucie w uszy niż gospodarz spotkania. Chyba wypożyczę tego Atolla do domu. Haiku Bright 4 + Xavian Perla Pamiętam, że podmieniliśmy kolumny po kilku dynamicznych kawałkach „Clannad” i kolega rzucił coś w stylu „ale ulga” 😊. To ja może napiszę, że zrobiło się spokojniej, bas już w ogóle stracił na sile, chyba nawet z byt dużo, zniknęła dynamika i sypanie sybilantami, ale też zwiewność góry, scena zmalała, ale pojawił się większy porządek. Moje zdanie jest takie, że jednak Perły lepiej grają z Atollem. Podsumowując: Perełki to świetne monitory, zbudowane z litego ciężkiego drewna (mimo iż mniejsze, są cięższe od moich), dają poczucie obcowania z czymś rzeczywiście wykonanym ludzką ręką. Dopieszczone i piękne. Grające równo, kulturalnie i dające trochę cieplejszy odbiór. Jednak niekoniecznie byłyby moim pierwszym wyborem (tak jak i ATC). To jest po prostu zupełnie inny sposób grania. Może i dojrzalszy? Grają na tyle inaczej, że z chęcią bym je widział jako drugą parę, choć zakładam, że byłyby zbyt małe do mojego pomieszczenia. Kiedy były podpięte, głośność na Atollu była ustawiona na jakieś 32-35. Po zmianie na Bowersy, słychaliśmy na poziomie 22-25, aby nie czuć dyskomfortu. Ja bym je jednak widział w jakimś małym gabinecie i słuchał na nich na przykład płyt Chrisa Bottiego. Atolla natomiast muszę wypożyczyć, żeby mieć jakieś pojęcie jak się zachowa u mnie. Czy ten jego bas jest rzeczywiście tak przeładowany? Aktualnie, trochę mógłbym go zwiększyć, tak samo zresztą jak stopień jego kontroli. @soberowy Jeszcze raz dzięki za zaproszenie i świetną kawę!

@tomek4446 A może ta płyta? W niektórych zestawieniach, bardzo ciężko mi się tego słuchało, choć nie lubię przytępionej góry.

Takie dwa "dziwactwa". Ten utwór zawsze puszczam podczas odsłuchu nowego sprzętu. Jest to dużo energii, dynamiki, basu iróżnego rodzaju efektów. Oczywiście nie do słuchania z You Tuba. Tu również niesamowite "efekty 3D" no i ta...wkrętarka 😜

A kiedy następne spotkanie?

Być może wyraziłem się niejednoznacznie. Akurat ta płyta zagrała świetnie. Ogromna przyjemność ze słuchania. No i wtedy sobie myślę: po co jeszcze czegokolwiek szukać? No ale jest też ciekawość. Ogólnie, to Bright 4, jest dla mnie dużym postępem, ale chcę posłuchać jeszcze czegoś innego. Plan na sobotę to Atoll 200 😀.

Usiadłem sobie dziś wygodnie na sofie. Włączyłem tę płytę i zacząłem się zastanawiać po jaką cholerę wydawać choćby złotówkę więcej na audio. A później sobie uświadomiłem, że mam też inne ulubione albumy 😉

No tak 🙂, zbliżający się świąteczny okres, z jakiegoś powodu (kto mi powie dlaczego?), przypomina ludziom, że był na przykład taki Sinatra. Mamy już wysyp wszelkiego rodzaju składanek i świątecznych płyt - no i OK, też lubię jak jest miło i przytulnie. Natomiast, nie do końca to miałem na myśli pisząc: "Ameryka lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Z jakiegoś powodu lubię ten klimat w literaturze i muzyce." To bardziej klimat z tych 2 pierwszych utworów, ze swoimi jasnymi i ciemnymi stronami; poczucie zbliżającej się rewolucji kulturowej, wybitnej niepoprawności politycznej i początki końca rasizmu, ale również niemego przyzwolenia na inne nadużycia, wszechobecny dym papierosowy, kilkulitrowe silniki, złoty czas "american dream", ale jednocześnie środek zimnej wojny i wojny wietnamskiej, powszechna inwigilacja służb, tajemnicze zabójstwo (i nie mniej ciekawy życiorys) JFK, wyścig kosmiczny uwieńczony lądowaniem na Księżycu no i okres niezwykle płodny pod względem książek i muzyki. Ot, taka moja mała zajawka, już kończę offtop.

Nie należę do fanów, ale ja bym nie wybaczył 😁.

Ameryka lat sześćdziesiątych ubiegłego wieku. Z jakiegoś powodu lubię ten klimat w literaturze i muzyce. Kinomaniakiem nigdy nie byłem, ale "Absolwent" bardzo mi się podobał 😁 i zdaje się że '67 raz jeszcze .

Czy macie porównanie A14 do 1572 MK1. Czy ktoś wie, czy one grają podobnie?

Tutaj akurat miałem na myśli @misiek x, który podał liczbę 5 wzmacniaczy, jako zbyt małą do zabierania głosu. No, ja do tej pory sprawdziłem dopiero z 10 modeli, więc zastanawiam się, czy to nie jest zbyt mało aby się odzywać na forum.

Też tak sądzę 👍.

Serio i bez złośliwości - podpisuję się pod pytaniem. Kto ma prawo głosu? Czy ja, będąc początkującym mogę tylko czytać i nie komentować?

👍, choć niektóre śniedzieją trochę szybciej. Powiedzmy 4 cm/rok. Jeśli masz aptekarskie podejście, policz ile kabla więcej musisz kupić, żeby banany "się zwróciły". Ok- są wygodniejsze przy częstym przepinaniu 🤔

Wszyscy się starzejemy 😉. Po prostu masz (tak jak i ja 😏) dobry gust. A ten wątek jest świetny.

*Oczywiście chodziło o tranzystor, a nie rezystor.... Tym bardziej rozumiem, że i w czasie wstawiania promocji, komuś się omsknął palec 😉.

Trąbka i kontrabas. Dużo... 😄, ale świetna płyta na listopadowy wieczór.

Tak sobie myślę, czy by jeszcze nie sprawdzić jakiegoś mocniejszego rezystora. Może dać szansę pograć w domu Atollowi? No i ta promocja mnie chyba przekona...😳

Powoli (i niechętnie) dochodzę do wniosku, że moje kolumny czują się jednak najlepiej w towarzystwie mocnego wzmacniacza i coś takiego jeszcze sprawdzę. Dam szansę jeszcze jakiemuś Atollowi, raz słuchałem 100IN w salonie przez parę minut i mi się nie podobał, ale od tego czasu nauczyłem się, że w salonie to można miło pogadać, a odsłuch to tylko przez kilka dni w domu. Marantz PM8006 też leży w kręgu moich zainteresowań.

Sprawdzaj i dziel się wrażeniami. Słuchałem tego Hegla niedawno i widzisz, miałem bardzo podobne odczucia. Wzmacniacze robią zmianę, nie tak wielką jak kolumny, ale gra jest warta świeczki. Ja też mam zamiar jeszcze kilku posłuchać.

Hej, a może takie? Choć akurat wokale, to może nie ich najmocniejsza strona, ale w budżecie się mieścisz, kolumny prawie nowe i od stałego bywalca forum a różnica w jakości dźwięku powinna być naprawdę duża.

Jasne że możliwe, wszak konstruktorzy dążą do tego samego celu.