Czego słuchasz??

[michaudio]

Za stylówę mają u mnie 11/10, muszę ich koniecznie posłuchać.

[Rafał S]

12 minut temu, pairtick napisał:

https://en.m.wikipedia.org/wiki/Aynsley_Dunbar

Moim zdaniem jeden z najciekawszych perkusistów rockowych tamtych czasów. Bardzo go lubię w różnych składach.  

[michaudio]

No i namówiłeś... 😁

[pairtick]

39 minut temu, michaudio napisał:

No i namówiłeś... 😁

W ciemno 👍 

[maxredaktor]

1 godzinę temu, Rafał S napisał:

Płyta, której słucham od kilku dni. Szkoda, że DR nie jest wyższy, bo do samej produkcji i rejestracji nie mam zastrzeżeń. A muzyka to mój prywatny mainstream, mimo, że (wstyd przyznać) wykonawcę poznałem dopiero kilka lat temu i wciąż mam tylko ten jeden album. Będę kupował dalej.

Bruce Cockburn - "Breakfast In New Orleans, Dinner in Timbuktu" (1999 r.). Warto zwrócić uwagę na Lucindę Williams w chórkach (4 utwory) i - uwaga - Bena Rileya na bębnach (w kilku jazzujących kawałkach). Producentem jest Colin Linden - bardzo przeze mnie lubiany kanadyjski gitarzysta z kręgu roots / Americana, czyli muzyki pokrewnej temu, co na tej płycie. Tutaj prawie się on nie udziela jako instrumentalista. Gitary to niemal wyłącznie Bruce!  

Osoby rozpieszczone audiofilskimi realizacjami mogą czuć niedosyt jakości dźwięku, ale muzykę polecam z czystym sumieniem.  

@fp74, @maxredaktor, @Grzesiek202...

Dodałem sobie do posłuchania. Pierwsze cztery utwory przesłuchałem w pracy i spodobały mi się. Wieczorem zapoznam się bliżej z jego twórczością. 

Grazie mille, signore.

[MarcKrawczyk]

Skończyłby dziś 60 tkę, ale nie ma go już 14 rok… genialny perkusista i człowiek - „Stopa” grał w zespołach Armia, Izrael, Voo Voo , 2Tm2,3. ,Toya Blues Band, Kultura, Brygada Kryzys, Moskwa…

[fp74]

To się perkusyjny dzień zrobił. Dużo słuchania zadaliście. 

[Grzesiek202]

10 godzin temu, Rafał S napisał:

Bruce Cockburn - "Breakfast In New Orleans, Dinner in Timbuktu"

Jestem w połowie płyty. Potrafię ją sobie wyobrazić nagraną z większą głębią. Chciałoby się podkręcić na głośniej, żeby wydobyć więcej... ale muzyka bardzo fajna. Widzę, że świetnie się orientujesz w gatunku - nie to, żebym ja wiedział cokolwiek więcej. Ale proszę udzielaj się tu częściej. Przynajmniej (a może nawet i bynajmniej  ) ja, potrzebuję czasem odskoczni od moich coraz dziwniejszych klimatów, a jakoś audycje W.Manna nigdy mnie nie porywały. 

Tymczasem - wino truskawkowe pod przykrywką Tennessee whiskey 😉

[pairtick]

14 godzin temu, fp74 napisał:

To się perkusyjny dzień zrobił. Dużo słuchania zadaliście. 

Oj tam, oj tam 😉 

[Dedal]

[fp74]

24 minuty temu, pairtick napisał:

Heh, nie kuś,  bo plany na dzisiaj inne. Na razie poszerzamy horyzonty.... Dużo dzikiej klawiatury.

 

[fp74]

Fajnie to nagrane, bardzo żywo ale widzę czy raczej  słyszę, że więcej wełny w pokoju mi trzeba. Jeszcze więcej 🤨? 

Trochę klimat podobny do The Messthetics jak ktoś miał okazję się zapoznać z tym jazzem o korzeniach hc/punk🤘!!!!

Edytowano wczoraj o 11:01 przez fp74

[MarcKrawczyk]

Nie, to nie prima aprilis, w 1987 roku ukazała się płyta Suzanne Vega „Solitude Standing”…

[pairtick]

34 lata przerwy 😉 

 

 

Edytowano wczoraj o 18:19 przez pairtick

[Rega]

A u mnie dziś po pierwsze na uspokojenie trochę etno, potem coś czego jeszcze nie słuchałem. A skoro nie mogę posłuchać na żywo to na jutro winyl.

[fp74]

Widzę, że dzisiaj znów mamy bohatera wieczoru.... Czy to możliwe, że słuchałem Dżudasów 40 lat temu....? Ja prdl...

Za to Marcusa Millera słuchałem niedawno 😉

[Rega]

Polecam ( co robię niezmiernie rzadko) Hevię. Na stargane nerwy lek, jak rzadko który.

[maxredaktor]

Dnia 31.03.2025 o 12:46, Rafał S napisał:

Płyta, której słucham od kilku dni. Szkoda, że DR nie jest wyższy, bo do samej produkcji i rejestracji nie mam zastrzeżeń. A muzyka to mój prywatny mainstream, mimo, że (wstyd przyznać) wykonawcę poznałem dopiero kilka lat temu i wciąż mam tylko ten jeden album. Będę kupował dalej.

Bruce Cockburn - "Breakfast In New Orleans, Dinner in Timbuktu" (1999 r.). Warto zwrócić uwagę na Lucindę Williams w chórkach (4 utwory) i - uwaga - Bena Rileya na bębnach (w kilku jazzujących kawałkach). Producentem jest Colin Linden - bardzo przeze mnie lubiany kanadyjski gitarzysta z kręgu roots / Americana, czyli muzyki pokrewnej temu, co na tej płycie. Tutaj prawie się on nie udziela jako instrumentalista. Gitary to niemal wyłącznie Bruce!  

 

Płyta dwukrotnie przesłuchana i dodana do ulubionych. Podobnie jak @Grzesiek202 proszę o więcej  

[Sipo]

Dzisiaj mam wiosenny nastroj. W slonecznym salonie slucham Stacey Kent. Dobry wokal i swietna orkiestra, trabka, saksofon... Bajka.

[fp74]

15 minut temu, Sipo napisał:

Dzisiaj mam wiosenny nastroj. W slonecznym salonie slucham Stacey Kent. Dobry wokal i swietna orkiestra, trabka, saksofon... Bajka.

To ja popróbuję później