gatto

... "Moj odtwarzacz jest porzadny jesli chodzi o mp3 a mimo wszystko przegrywam na audio bo jest slyszalna roznica" .... Chyba właśnie nie jest aż taki porządny jeśli chodzi o MP3. Mój odtwarzacz nie wykazyje różnicy w brzmieniu, poza tym przy odtwarzaniu MP3 również udostępnia resampling i wybór filtrów jak dla CD-audio.

16x9 oczywiście oglądam, bo nie mam wyboru. Przecież nie wydają tego samego filmu naraz w dwóch formatach 16x9 i 5x4. MP3 też nie jest najleprzym formatem i wszyscy z tym się zgadzają, ale słucham muzyki w tym formacie, bo też często nie mam wyboru. Poza tym, jestem daleki od jakich kolwiek akcji na znak protestu. Po prostu chciałem zwrócić uwagę na celową marketingową dezinformację w zakresie audio i video której ofiarami jesteśmy od dawna. Oto przykłady maeketingowych bredni (zachęcam innych do poszerzania tej listy): 1. CD-audio gwarantuje dokładne przeniesienie sygnału w pasmie 20 - 20000 hz jako spełniające kryterium Niquista. 2. MP3 zapewnia przy odpowiednim bitrate jakość dźwięku na poziome CD-audio. 3. MP3 usuwa informacje o dźwiękach niesłyszalnych na podstawie algorytmu uwzględniającego właściwości słuchu, co zapewnia że dźwięk pozostaje na takim samym poziomie jalości jak CD-audio. 4. Format 16x9 jest najlepszy dla oczu.

Nie jestem przekonany, że głośniki przednie służą wyłącznie do efektów i muzyki niewiązanych bezpośrednio z z ekranem. To jest kwestia załoźeń producenta, czy dźwięk z głośników przednich jest związany z akcją na ekranie, czy z akcją z poza ekekrau, której nie widzimy, a tylko słyszymy. Uprzejmie proszę o linki do wypowiedzi producentów w zakresie wykorzystywania głośników przednich.

Prościej powiedzieć jakie wady obrazu powstają podczas podwójnej konwersji sygnału video przy połączeniu analogowym. 1) Gorsza ostrość obrazu, czyli mniej szczegółów niż na płycie DVD, 2) gorsze kolory na skutek błędów podczas podwójnej konwersji. 3) błędy w dynamice obrazu, czyli inne proporcje w odcieniach. Wszystkie błędy powstające podczas podwójnej konwersji są wyświetlane na ekranie. Nie muszą to być duże wady, ale po co one, jeśli można skorzystać ze skalera i HDMI?

MP3 po konwersji na CD-audio może zabrzmieć lepiej w pewnych okolicznościach. 1) Jeśli dekoder programowy na komputerze działa lepiej jakościowo niż dekoder w odtwarzaczu, 2) jeśli sygnał z dekodera MP3 idzie w odtwarzaczu do wyjścia gorszym jakościowo traktem niż sygnał z dekodera CD-audio. Zamiast przegrywać wszystkie MP3 na CD-audio, prościej kupić porządny odtwarzacz CD lub DVD, który nie traktuje MP3 po macoszemu, lecz odtwarza w pełni cwoich możliwości. Oczywiście MP3 będzie brzmiało gorzej niż CD-audia, ale nie będzie tak irytującego pogorszenia dynamiki i barwy dźwięku.

Jeśli się nie mylę, to obecnie najbardziej wypasione odtwarzacze MP3 z twardum dyskiem mają pojemność do 80 GB. Podwojenie wielkości pamięci następuje mniej więcej co 18 miesięcy. Czyli odtwarzacz z 2-calowym dyskiem 1 TB będzie dostępny za około 6 lat. Za 12 lat będziemy nosili w kieszeni 10 TB. To jest tylko kwestia czasu.

Jeśli jest tak źle z odsłuchem mowy przez głośniki frontowe, to jeszcze gorzej powinno być z muzyką. W opisanej sytuacji widz jeszcze gorzej jest ulokowany w stosunku do głośników tylnych. W takim przypadku najlepiej by było zrezygnować z kolumn frontowych (a tym bardziej z tylnych) i kupić drozszy i lepszy głośnik centralny + subwoofer.

Dziękuję GAWRON M, wyjąłeś mi to z ust.

Może ktoś znający się na kablach cyfrowych podzieli się wiedzą które z nich jakie mają brzmienie - które dają dźwięk bardziej ostry lub łagodny, które podkreślają wokale, a które dają bardziej dynamiczny bas. Może ktoś wie jak sobie poradzić z kierunkowością kabli przy połączeniach cyfrowych.

Preferuję 3x4, 4x5, 2x3.

Domyślam się, że automatyczna konwersja w WaveLabie robi to samo co niektóre zaawansowane systemy w odtwarzaczach płyt kompaktowych. Mam na myśli takie systemy jak PRO BIT firmyYAMAHA lub REMASTER Panasonica. Te systemy sztucznie powiększały ilość bitów i częstotliwość próbkowania uzyskująć dodatkowe próbki metodą interpolacji. Myślę, że przegrywanie starych płyt na DVD-audio ma sens jeśli jest odtwarzacz tego formatu, a nie ma dobrego odtwarzacza CD.

Mnie się zdażyło nie jeden raz kupić płytę (bez wstępnego przesłuchania) z dźwiękiem tak złym, że czuje się zobowiązany ostrzec innych przed kupnem takiej dźwiękowej chałtury. Proponuję podając przykłady fatalnych nagrań krótko uzasadniać swoją ocenę. Oto pierwszy przykład Koncert DVD Wydawca: Cascade GmbH rok wydania: 2003, nagranie z 1989 r. tytuł: di Lasso, Ockeghem wykonawca: The Hilliard Ensemble (skusi każdego) Niestety dźwięk został zarejestrowany z zastosowaniem automatycznej regulacji poźiomu głośności jak na tanich kamerach video. W pauzach słychać potworny szum, im głośniejsza muzyka, tym szum mniejszy. Głośność absolutnie wyrównana, nie słychać żadnych zmian. 1989 r. to nie tak dawno żeby wybaczyć zmasakrowanie dźwięku. Tym bardziej szkoda, że śpiewa najlepszy zespół w tym gatunku muzyki.

Oskar Peterson solo'75. Koncert na festiwalu jazzowym w Montreux. DVD, dźwięk również PCM Stereo. Dźwięk i obraz pozostawiają wiele do życzenia, ale wybaczam, bo to z 1975 roku. Muzyka - w swoim gatunku najlepsza! Polecam.

Głośnik centralny jest bardzo przydatny na dużych salach kinowych. Dla widzów siedzących po bokach w pierwszych rzędach różnica odległości do przednich głośników lewego i prawego może się okazac na tyle duża, że opóżnienie dźwięku od głośnika znajdującego się dalej potrafi spowodować poważne pogorszenie dźwieku, wręcz niezrozumiałość dialogów. Dialogi puszczone z jednego centralnego głośnika będą dobrze słyszalne w każdym punkcie sali. W "kinie domowym" taki problem w ogule nie występuje ze względu na stosunkowo małe rozmiary pomieszczenia i raczej środkowe umiejscowienie widza. W jakim celu producenci sprzętu zmuszają nas do używania kanału centralnego, a co za tym idzie kupowania kompletów kolumn z głośnikiem centralnym oraz amplitunerów z końcówką mocy dla kanału centralnego. Przy tym kolumna centralna praktycznie zawsze daje dźwięk znacznie niższej jakości niż inne.

Moim zdaniem subwoofer tylko zaszkodzi, jeśli z przodu masz duże kolumny z wystarczająco mocnym basem. Dwie duże kolumny zagrają lepiej niż dwie małe + subwoofer (w tej samej cenie). Subwoofer jest rozsądnym technicznie i cenowo rozwiązaniem na salach kinowych, gdzie reprodukcja basów wymaga nieraz kilku KW mocy.

Nawet drobne przedmioty mogą pogorszyć odsłuch muzyki. Naprzykład butelka na stoliku przed kanapą potrafi popsuć pole dźwiekowe. Zawsze odstawiam ją gdzieś dalej. Natomiast szklaneczka nie zaszkodzi.

Po prostu najpierw wyprubój to bez rurki na jednej kolumnie. Jeśli usłyszysz w kolumnie ciche buczenie, to znaczy, że lepiej nie układać tych przewodów obok siebie. Prawdopodobnie nic nie usłyszysz, bo czułość głośników nie jest tak wysoka żeby odtworzyć tak słabe zakłócenia. Poza tym, do kolumny idą dwa przewody, pole magnetyczne od kabla sieciowego będzie indukować take same napięcie z taką samą polaryzacją w obydwu kablach, więc na głośniku różnica potencjałów wyniesie teoretycznie zero. Podobny sposób redukcji zakłóceń jest wykorzystywany na kabłach liniowych i mikrofonowych w sprzęcie profesjonalnym. W audiofilskiej branży też występuje w kablach połączeniowych XLR (CANON). Życzę powodzenia.

Właściwie już jest USB 3.0 z prędkością transmisji do 4,8 Gb/s, ale zanim trafi do odtwarzaczy MP3, ich pojemność też wyrośnie dziesięciokrotnie.

Format ekranu 16x9 jest uzasadniany przez producentów jako znacznie lepszy dla widza. Podejrzewam że jesteśmy celowo wprowadzani w błąd. Zastosowanie tego formatu wynika chyba wyłącznie z architektury sal kinowych. Kiedy kilkadziesiąt lat temu zaszła potrzeba powiększenia ekranów w kinach, to nie było możliwości podwyższenia sufitu w już istniejących salach. Więc pozostało tylko rozciągnąć ekran na boki. I tak to się utrwaliło. Więc po co jest wciskać kit, że ten format 16x9 lepszy?

Wcale nie chcę niczego zrewolucjonizować. Po prosty prowadzę swoistą zabawę myślową na temat "kina domowego". Oczywista bezsensowność jego wielu aspektów technicznych po prostu mnie bawi. Bawmy się razem. Co do ekranów, to nie uważam,że powinny być kwadratowe. Powinny być takie, jak toego sobie życzą reżyser i operator kamery. Jak ktoś nie wie, to są kina z ekranem panoramicznym, czyli dookoła całej sali, a także z projekcją również na suficie. Jeśli ktoś nakręci dobry film z obrazem w formacie kwadratu, to jego prawo (W sprzedaży już się pojawiły monitory komputerowe z kwadratowym ekranem).

Oczywiście kożda sala ma jakieś właściwości akustyczne. Pytanie - czemu ta akustyka ma służyć? W kościołach, salach operowych, koncertowych akustyka sał współpracuje z żywymi głosami i instrumentami muzycznymi współtworząc brzmienie, co jest niezbędne w poprawnym odtworzeniu poszczególnych gatunków zwłaszcza w muzyce klasycznej. Jazz, rock i niektóre inne gatunki też mogą sie kojarzyć z akustyką pewnego typu sal. Natomiast w kinie, tak jak w domu nikt nie gra na żywo oczekując adekwatnego wsparcia od akustyki. Jeśli sala posiada wyrażne właściwości akustyczne, to ni czemu to nie służy.W kinie, tak jak w domu, dochodzi do odtwarzania dźwięku poprzez głośniki. Ten dźwięk już zawiera w sobie właściwości akustyczne ustalone przez realizatora. Ta zarejestrowana akustyka jest odtwarzana tak samo dobrze jak dżwięki źródłowe. Żaden realizator dźwięku, żaden artysta nie przywiduje, że do akustyki zawartej w nagraniu trzeba dodać jeszcze akustykę sali w kinie lub w domu. Dodanie tej akustyki sali zmieni akustykę nagrania. Czemu to ma służyć? Zniekształceniu akustyki zawartej w nagraniu? Jeśli bochaterowie filmu prowadzą dialog w przęjściu podziemnym, na boisku, w kościele lub w lóżku, to realizator dźwięku doda odpowiednie rodzaje pogłósów w odpowiednim natężeniu zgodnie z wyświetlaną sceną. Czy do tej poprawnie wykreowanej akustyki trzeba dodawać jakąś wyraźną akustykę sali kinowej czy innej? Raczej nie. Przy produkcji dzwięku (miksowaniu, masteringu), również kinowego, używa się pomieszczeń maksymalnie wytłumionych. Przy odsłuchu w domu dąży się do tego samego. Kogo na to stać używa drogich paneli pochłaniających. Jeśli chodzi o akustykę sal kinowych, to ma ona na celu wykonanie bardzo trudnego zadania - dostarczenia do wszystkich widzów w bardzo dużej zamkniętej przestrzeni w miarę przyzwoitego dźwięku. I chodzi tu nie o stosunkowo nieduże salki w multipleksach, lecz o naprawdę duże. Jest to tak trudne zadanie, że każde sensowne wsparcie ze strony akustyki sali upraszcza pracę systemu nagłośnieniowego. Jest to wspólna walka akustyki sali i skomplikowanego systemu nagłośnieniowego z trudną do pokonania sytuacją odsłuchową . Akustyka sali - jest to zło konieczne. Lepiej mieć akustykę sali, która zniekształca dźwięk i akustykę w nim zawartą, ale taką, która pomaga w miarę dobrze dostarczyć dźwięk do wszystkich widzów na całej sali. W domu takich problemów z nagłośnieniem nie ma. Więc po co psuć ścieżkę dźwiękową filmu dodawaniem akustyki sali kinowej?

Jeśli kable nie zostały rozjechane przez czołg, to nie powinno być różnicy w dźwięku przy transmisji SPDIF optycznej i elektrycznej. Przy kablach o długości powyżej 10 m mogó pojawić się błędy, natomiast przy typowych kablach 0,5 - 1 metra wystąpienie błędów jest raczej niemożliwe. Jeśli zna ktoś sposób na ich pomiar, to będzie rzeczowa ocena. Bez tego pozostaniemy w dziedzinie kablowej mitologii. Jeśli DAC w odtwarzaczu DVD jest lepszy niż w amplitunerze, to lepszy dźwięk da połączenie analogowe. Właśnie tak mam w swoim sprzęcie.

... "nie wymyślił tego jeden człowiek a specjaliści w różnych laboratoriach odsłuchowych". Specjalista Lenin za niemieckie pieniądze w laboratorium Bolszewików wymyślił rewolucję październikową i setki millionów ludzi uwierzyło,że to jest dobre. W laboratorium Dolby i w innych za pieniądze producentów filmowych wymyślono coś, w co mamy uwierzyć. I dobrze. Wierzyć jest łatwiej, nie trzeba myśleć. A myślenie jest trudne.

Licencyjne płyty MP3 192 kb/s brzmią całkiem dobrze na sprzęcie Hi-Fi. Myślę, że do słuchania na ulicy w słuchawkach wyższy bitrate był by xbędny.

Rzeczywiście, nośniki są coraz większe, ale prędkość transmisji przez USB jest niewystarczająca do szybkiego ładowania odtwarzacza MP3 z pamięcią 1 GB, co tu mówić o większych. Poza tym w MP3 jest tak dużo muzyki, w tym nagrań licencyjnych na CD z wysokim bitrate. Nie ma sensu ignorować takie źródło.