Czego słuchasz??

[Adi777]

3 minuty temu, MarcKrawczyk napisał:

Pierwsza płyta mojego syna -uczucia mam mieszane, bo cieszę się, że młody połknął bakcyla winylowego, z drugiej muza dla mnie mało strawna, chyba muszę się rozejrzeć za drapakiem dla niego…

Słuchałem jakiś czas temu. Dobry rap, choć wolę inne płyty innych artystów. Ciekawe, czy Twój syn słuchał i lubi te albumy, które cenię najbardziej - w rapie oczywiście.

PS Ciesz się, bo to naprawdę dobry album, a nie jakieś polskie dziwadła pseudo rapowe 

Edytowano 5 marca 2023 przez Adi777

[tchocky]

Zajebista płyta.

[MarcKrawczyk]

9 minut temu, Adi777 napisał:

Ciekawe, czy Twój syn słuchał i lubi te albumy, które cenię najbardziej - w rapie oczywiście.

Jeśli to są Kendrick Lamar, The Notorious BIG, Mos def to tak…

[tchocky]

Pierwsza 10 płyt wszechczasów na RYM...

https://rateyourmusic.com/charts/top/album/all-time/deweight:live,archival,soundtrack/

[Adi777]

4 minuty temu, MarcKrawczyk napisał:

Jeśli to są Kendrick Lamar, The Notorious BIG, Mos def to tak…

Heh, akurat ich jeszcze nie poznałem, ale są mocno polecani. Miałem na myśli głównie MC Däleka. Mój faworyt z tych, które do tej pory słuchałem.

2 minuty temu, tchocky napisał:

Pierwsza 10 płyt wszechczasów na RYM...

Czy ktoś tego chce czy nie, hip-hop to potęga.

Nie jest to mój ulubiony gatunek, ale cieszy mnie, że otworzyłem się na tę muzykę.

Tutaj utwór z prawdopodobnie mojej ulubionej płyty hip-hopowej.

Zajebisty album.

[tchocky]

Coś lekkiego na niedzielny wieczór.

 

[Grzesiek202]

[sonique]

23 minuty temu, Grzesiek202 napisał:

Jestem fanem Jordana Rudessa. Podziwiam jego talent i technikę.

 

[Rafał S]

24 minuty temu, Grzesiek202 napisał:

Dream Theater - Distance over Time

Od dawna nie śledzę dyskografii DT. Natomiast muszę przyznać, że Hugh Syme jest rozpoznawalny, a zarazem unika jakichś oczywistych powtórek.

1 minutę temu, sonique napisał:

Jestem fanem Jordana Rudessa. Podziwiam jego talent i technikę.

A ja jakoś średnio. Próbowałem kiedyś słuchać Liquid Tension Experiment i na dłuższą metę nie dałem rady. Cały czas myślałem tylko, jak biedny Tony Levin się tam marnuje.

[sonique]

@Rafał S, Jordan to ciekawy przypadek. Klasycznie wykształcony pianista, który zarabia na życie nie w filharmoniach a na stadionach… Jako wieloletni wielbiciel instrumentów Korg, dotarłem do niego tym kanałem (jest ambasadorem marki). Znam go bardziej od strony technicznej niż artystycznej. Możliwe, że jest jak piszesz: artystą jest dość przeciętnym. Ale rzemieślnikiem jest przednim;)

Edytowano 5 marca 2023 przez sonique

[Rafał S]

8 godzin temu, sonique napisał:

@Rafał S, Możliwe, że jest jak piszesz: artystą jest dość przeciętnym. Ale rzemieślnikiem jest przednim;)

Technicznie na pewno jest świetny. Nie wiem jakim jest artystą - mi to granie nie przypadło do gustu i tyle. Może byłoby inaczej gdybym usłyszał go z Dixie Dregs, ale chyba ten skład zespołu nie zostawił po sobie oficjalnych nagrań. Fanem DT też nie jestem, choć trochę ich płyt słyszałem - od "Images and Words" do "Octavarium", więc załapałem się na kilka albumów z Rudessem. Pamiętam, że na ich płytach fortepian był bardzo nieciekawie zrealizowany - płasko, zupełnie bez dynamiki. Wtedy już słuchałem sporo jazzu i bardzo mnie to raziło. Mój przyjaciel był pod wielkim wrażeniem "Six Degrees of Inner Turbulence"  i pożyczył mi zachwalając je jako "Close To The Edge nowego stulecia". W ogóle mnie to nie wzięło, włącznie z barwą syntezatorów Rudessa - agresywną i za mało kontrastującą z gitarą Petrucciego. Może wypadłoby to korzystniej na lepszym sprzęcie audio niż mój ówczesny Denon. Ale jakoś wątpię, bo wtedy z kolei jeszcze bardziej by mnie drażnił miks Kevina Shirleya - wyjątkowo tego typa nie lubię i nie cenię. Taki Dyzma rockowych producentów. Podsumowując - chyba Rudess nie miał u mnie szans - za dużo było między nami różnic "światopoglądowych" w obrębie muzyki. Więc pewnie w ogóle nie powinienem się wypowiadać.  

Edytowano 6 marca 2023 przez Rafał S

[Rafał S]

@sonique A skoro jesteśmy przy Juliard: lubię wczesnego Bruce'a Hornsby. Zarówno na koncertówkach Grateful Dead, jak i na jego niektórych solowych płytach. A już szczególnie, kiedy w obrębie jednego kawałka przeistacza się (porównania celowo na wyrost) z Boba Dylana w Herbiego Hancocka.

Bruce Hornsby - Pastures of Plenty (płyta "Harbor Lights", 1993 r.)

Jerry Garcia na gitarze, Jimmy Haslip na basie. Posłuchajcie, co się tu zaczyna dziać w piątej minucie.

 

 

Edytowano 6 marca 2023 przez Rafał S

[MarekPijowczyk]

10 godzin temu, soundintruder napisał:

Może poniższe mixy HH/Rap z innymi gatunkami zachęcą Cię do eksploracji terra incognita :

 

 

Hemp Gru i aż sie łezka w oku zakręciła

[sonique]

4 godziny temu, Rafał S napisał:

Technicznie na pewno jest świetny.

O ten aspekt mi właśnie chodziło. Jordan nie porusza się w muzyce z moich kręgów zainteresowań - a przynajmniej bardzo wybiórczo. Natomiast lubię popatrzeć na jego popisy bo brzmi i wygląda to bardzo efektownie. Pewnie jest w tym rzeczywiście dobry skoro Korg wyprodukował instrument specjalnie dla niego uwzględniając jego indywidualne sugestie;)

3 godziny temu, Rafał S napisał:

 

Bruce Hornsby - Pastures of Plenty (płyta "Harbor Lights", 1993 r.)

Zaznaczone do sprawdzenia. Dzięki!

Czyż to nie Edward Hopper na okładce? Tak to trochę wygląda… sprawdzę.

Edytowano 6 marca 2023 przez sonique

[Adi777]

 

 

[DiBatonio]

No to dzisiaj ...Yello.

https://tidal.com/album/64626716

 

 

[Adi777]

 

[audiowit]

Lekkie, przyjemne i optymistyczne.

[tchocky]

40 lat temu ukazał się ten singiel. 

 

 

7 marca 1983 to również ten debiut płytowy. 

 

Edytowano 7 marca 2023 przez tchocky

[Sqter83]

Wojtek Szumański - Szanta Panien i Mężatek

i na jutro...

 

Edytowano 7 marca 2023 przez Sqter83

[MarcKrawczyk]

11 godzin temu, tchocky napisał:

40 lat temu ukazał się ten singiel. 

Ha, mam i ja ale w polskiej wersji, aby się zmieścił na 7 calach zgrano go na 33 obroty…

A tu trochę o powstaniu tego nietypowego singla…

A ja teraz słucham innego 40 latka, specjalne podwójne wydanie feline z długą wersją midnight summer dream…

[tchocky]

 

[audiowit]

[tchocky]

30 lat minęło od wydania tego singla.

 

[TAtomicus]

Odwiedziłem ponownie ten sklepik w Greenwich: 

… i wreszcie zakupiłem to: 

Miles Davies: Kind of Blue.
Nieco porysowane, ale za 3 funty.
Absolutny klasyk. 
Zawsze chciałem to mieć.

Ale w trakcie zakupów z glośników leciał inny kawałek. Nie za bardzo kojarzyłem, więc zapytałem sprzedawców. 
Okazało się, że to był Billy Cobham w utworze „Cross-winds” 

Wciąż to za mną chodzi. 
Billy Cobham grywał z Milesem Daviesem, Mahavishnu Orchestra i Peterem Gabrielem, i w ogóle był genialny.

Edytowano 9 marca 2023 przez TAtomicus