Czego słuchasz??

[Adi777]

5 godzin temu, sonique napisał:

Ralph Kamiński to moim zdaniem jeden z absolutnie nielicznych obecnie interesujących polskich artystów mainstreamowych. Facet o  charakterystycznym i rozpoznawalnym sposobie śpiewania.

Nie słucham mainstreamu. Nie dlatego, że nie ma tam nic ciekawego, bo tego nie wiem. Po prostu jeszcze tyle mam do przesłuchania i nadrobienia, że nawet nie ma kiedy zajrzeć do głównego nurtu 

 

[Adi777]

Czas na coś mocniejszego, a tego zespołu nie znam.

[Adi777]

2 godziny temu, Fandiscopolo napisał:

Sprawdz album 'Grin'.

Sprawdzę, dzięki. Ta powyższa płyta bardzo dobra, ale muszę jeszcze raz na spokojnie przesłuchać.

Edytowano 8 sierpnia 2023 przez Adi777

[kaczadupa]

 

 

[kaczadupa]

 

 

[MarcKrawczyk]

A co myślicie o nowej grecie?

[MMarek]

Dobry Julian Tuwim. Wrażlwcy nie słuchać  

 

 

[Adi777]

15 godzin temu, Fandiscopolo napisał:

Sprawdz album 'Grin'.

Sprawdzam 😉

 

[Rafał S]

53 minuty temu, MMarek napisał:

Dobry Julian Tuwim. Wrażliwcy nie słuchać

Słuchać, słuchać. Tuwim ewidentnie pisał o pomiarowcach z naszego forum.  

Czciciele radia i fizyki,
Uczone małpy, ścisłowiedy,
Co oglądacie świat przez lupę
I wszystko wiecie: co, jak, kiedy,

55 minut temu, MarcKrawczyk napisał:

A co myślicie o nowej grecie?

Marcin powiedz nam, co Ty myślisz. Ja odpadłem po dwu pierwszych płytach, które mam na półce. Pamiętam, że granie bardzo solidne (sprawnie odtwarzane patenty rytmiczne LZ) i nawet niektóre kawałki całkiem udane, ale wokal cieniutki. Do Planta się nie umywa. No i ta kompresja wysysająca pół życia z muzyki. Poprawiło się coś od tego czasu - powinienem dać im drugą szansę?

Edytowano 9 sierpnia 2023 przez Rafał S

[Highlander_now]

Dnia 7.08.2023 o 20:49, audiowit napisał:

Długo to trwało, ale w końcu przekonał mnie do siebie. Potrafi śpiewać.

Mam nad sobą klątwę Piwnicy pod Baranami i tym samym Ewy Demarczyk, Marka Grechuty, poza tym Wolna Grupa Bukowina, Czerwony Tulipan, itd.

Do tego jeszcze inne klątwy, jak duet Simon & Garfunkel, Edit Piaf, Charles Aznawour.

Współczesna wytwórczość jest na takim tle ledwie słyszalna, ledwie wyczuwalna w dotyku muzycznym zmysłem.

[Adi777]

@kaczadupa Zawsze lubiłem ten utwór:

 

[Grzesiek202]

3 godziny temu, Highlander_now napisał:

Mam nad sobą klątwę Piwnicy pod Baranami i tym samym Ewy Demarczyk, Marka Grechuty, poza tym Wolna Grupa Bukowina, Czerwony Tulipan, itd.

Do tego jeszcze inne klątwy, jak duet Simon & Garfunkel, Edit Piaf, Charles Aznawour.

Współczesna wytwórczość jest na takim tle ledwie słyszalna, ledwie wyczuwalna w dotyku muzycznym zmysłem.

Z muzyki francuskiej jeszcze Joe Dassin i ja mogę się pod tym absolutnie podpisać. Ostatnio Trójka i Radio 357 prześcigają się prezentacji nowej polskiej muzyki. Ale.... nie, dziękuję.

[kaczadupa]

Uwielbiam. Sporo osób "zaraziłem" tym utworem. Jest jak narkotyk. 

Ps. I jak pięknie wybrzmiewa dzisiaj w moim pokoiku

 

 

 

Edytowano 9 sierpnia 2023 przez kaczadupa

[Rega]

Dnia 8.08.2023 o 07:22, Wing0 napisał:

można go nie trawić. 

No i ja tak mam. Zupełnie nie przekonuje mnie jego nietuzinkowość i nietypowe zachowanie. Uważam, że braki w jego możliwościach wokalnych sa tak wielkie , że same chęci śpiewnia oraz wyuczone umiejętności choreograficzne niczego tu nie dowodzą. Miauczących jest więcej w naszym kraju.

Edytowano 9 sierpnia 2023 przez Rega

[Profi]

U mnie Ishq i album 'Orchid'. Jakoś tak sam wpadł w ręce... Zauważyłem, że jak jeszcze nigdy dotąd urzeka mnie utwór "Arc", niby zamykający płytę i wygaszający odsłuch, a wręcz przeciwnie - zaprasza do ponownego smakowania tych czarujących dźwięków. Album leci zatem w kółko.

Coraz bardziej mam ochotę na inny utwór, "Cloud Forest" z płyty 'Flowering Mountain Earth', ale tu może być zarwana nocka, więc jeszcze się waham... Czysty dźwiękowy narkotyk, od którego ciężko mi się uwolnić.

 

[Highlander_now]

Edycja współczesna, rok 2015. Miłośnikom płyt winylowych mogę ją polecić z czystym sumieniem, jest zrobiona naprawdę dobrze.

W kontekście dyskusji o współczesnych wytworach muzycznych, proponuję porównać je np. z płytą Korowód Marka Grechuty, a staną się płaskie i przyziemne.

Muzyka ponadczasowa, przesłania dla każdego i w każdym wieku. Niekiedy trzeba tylko zrozumieć odniesienia jak np. w utworze Nowy radosny dzień pod sam koniec. Choć czy współczesność nie zmierza dokładnie w tym kierunku?

[Rafał S]

3 godziny temu, Highlander_now napisał:

Korowód Marka Grechuty

Grechuty, ale też Jana Kanty Pawluśkiewicza. Bez niego to nie byłoby to, tak, jak nie byłoby Demarczyk, jaką znamy, bez Koniecznego. No i ta szwagierka JKP - prześliczna wiolonczelistka.  

Edytowano 10 sierpnia 2023 przez Rafał S

[Highlander_now]

2 godziny temu, Rafał S napisał:

Grechuty, ale też Jana Kanty Pawluśkiewicza. Bez niego to nie byłoby to, tak, jak nie byłoby Demarczyk, jaką znamy, bez Koniecznego. No i ta szwagierka JKP - prześliczna wiolonczelistka.  

A propos prześlicznej wiolonczelistki. 😉

W roki wiolonczelistki, Ewa Szykulska.

[Rafał S]

18 minut temu, Highlander_now napisał:

W roki wiolonczelistki, Ewa Szykulska.

Anna Wójtowicz jednak subtelniejsza.

[Adi777]

6 godzin temu, Highlander_now napisał:

W kontekście dyskusji o współczesnych wytworach muzycznych, proponuję porównać je np. z płytą Korowód Marka Grechuty, a staną się płaskie i przyziemne.

 

To zależy, które wytwory 

"Cała jesteś w skowronkach" - bardzo przyjemny pop-rock. „Dwadzieścia minut po północy” to mój faworyt.

[Adi777]

 

[Adi777]

@Highlander_now Marek Grechuta to, obok Niemena, mój ulubiony polski twórca muzyczny, tak na marginesie.

Lubisz tę płytę?

 

[Highlander_now]

1 godzinę temu, Adi777 napisał:

@Highlander_now Marek Grechuta to, obok Niemena, mój ulubiony polski twórca muzyczny, tak na marginesie.

Lubisz tę płytę?

 

Nigdy nie przekonałem się do Zauchy. Zawsze to był Ktoś i Andrzej Zaucha.

Dziś zmęczony dniem powróciłem do najbardziej klasycznej klasyki Die Kunst der Fuge w wykonaniu Academy of St. Martin-in-the Felds pod dyrekcją Nevielle Marrinera.

Płyta z 1975 roku. Zdobyta kiedyś w stanie "jak ze sklepu" i to zarówno nośnik jak i opakowanie w postaci pudełka na dwie płyty. Rok produkcji implikuje wiotkość płyty (kryzys naftowy z pierwszej połowy lat 70 tych 20 go wieku spowodował pocienienie płyt) lecz to jak do tej pory nie spowodowało słyszalnych mikropęknięć, bardzo dobre tworzywo. Cieszy to tym bardziej, że jest to zacne nagranie, jak na tę Orkiestrę przystało.

[Grzesiek202]

3 godziny temu, Adi777 napisał:

Marek Grechuta to, obok Niemena, mój ulubiony polski twórca muzyczny

Znasz to?

https://forum.audio.com.pl/topic/88964-cudze-chwalicie-współczesny-polski-jazz/?do=findComment&comment=597806

[Adi777]

5 godzin temu, Grzesiek202 napisał:

Znasz to?

Nie, ale zaciekawiłeś mnie tą płytą 🙂