Kraft

A to nie jest przedmiot obowiązkowy? Do tego na maturze?

@slaw0001, kolega dobrze radzi. Wpisz w Google frazę "basowo wydolne wzmacniacze do PMC 25.21 (i nie Marantz)". A nie: "nie wiem, ale powiem"? W końcu kolega modelu 25.21 nie słuchał (w przeciwieństwie do większości obecnych;)

Sybilanty słychać, ale mieszczą się one moim zdaniem w granicach przyzwoitości. Czy góra odrealniona? Podkreślona, ale też budująca niesamowitą przestrzeń. Czy to przestrzeń realna, czy już surrealistyczna? Oto jest pytanie. 25.21 przypominają mi bardzo Bowersy 706. One też budowały rozległą przestrzeń. I robiły to inaczej niż większość kolumn. Mi to odpowiadało. Podobała mi się możliwość całkowitego zatopienia w muzyce. Uczucie otoczenia nią (efekt oczywiście odczuwalny tylko na pewnych nagraniach).

Zrobiło się dołująco. Przecież napisałem na wstępie, że kolumny drogie, więc będę wyjątkowo wybrzydzał. Moje krytyczne uwagi mają szczególny poziom odniesienia. Uważam, że monitory za 10 000 zł powinny być po prostu idealne. Tak należy moje grymasy odczytywać. Co PMC brakuje do ideału. Bo, że to kolumny mające wybitne cechy, to nie mam wątpliwości.

To inny model. 20, a nie 25.

Jeszcze chwilę Wing wytrzymaj. To już mój ostatni forumowy test. Ba, ostatni temat. Daj mi go jeszcze w spokoju dokończyć.

Już zaspokajam Twoją ciekawość. Zadzwonił kolega @seba3002 i zapytał, czy chcę ich posłuchać. No i teraz muszę się użerać;)

@Wing0, wyluzuj chłopie. Za bardzo się nakręcasz.

Może i tak. Tylko ja testuję model 21:). Dużo mniejszy.

Zgadza się. LT ma za zadanie także wytłumić energię tylnej strony membrany.

Wracając do basu. U PMC jego działanie tradycyjnie wspomaga linia transmisyjną. Mimo małych wymiarów obudowy labirynt w modelu 21 ma aż 1,5 m długości. U wylotu linii transmisyjnej widać jej silne wytłumienie pianką. Zapewne przecisną się przez nią tylko najniższe częstotliwości. Jak to fikuśne rozwiązanie przekłada się na odczucia z odsłuchu? Bas jest precyzyjny i przyjemny. Niestety nie daje fanu. Nie tylko najniższe częstotliwości nie sprawiają szczególnej frajdy, ale też bas zbyt słabo wspiera średnicę. Tom-tomom i werblom brak energii. Szybkość zdaje się jest, ale uderzenia są zbyt słabe, by wysoko ocenić dynamikę takiego przekazu. Bębny generowane przez Heco są o niebo bardziej realistyczne. Może obudowa monitorów jest zbyt mała, żeby linia transmisyjna pokazała swoją klasę. Spodziewałem się więcej. Tyle konstrukcyjnego zachodu, a tu bas zdaje się być najsłabszym elementem brzmienia.

Jak grają małe PMC. Za: Od pierwszych taktów nie miałem wątpliwości, że obcuję z dźwiękiem wysokiej klasy. Pierwsze co przykuwa uwagę, to fantastycznie brzmiące talerze. Precyzyjne, metaliczne, nad wyraz realistyczne. Jedne z najlepszych jakie słyszałem. Dalej wokale. Dla mnie idealne. Namacalne, pełne szczegółów, otoczone potęgującą realizm akustyczną aurą. Porównywałem PMC bezpośrednio z MA Studio i Heco R3, często podmieniając kolumny po każdym odsłuchanym utworze. Głos Banaszak w "Stoję na tobie ziemio" czy Stinga w "Last Ship" w wykonaniu PMC był znacznie bardziej realistyczny niż u konkurentów. O dziwo, na audiofilskich realizacjach "Would you break my heart" i "Long After Youre Gone" podobna różnica się nie ujawniała. Ogólnie jednak fenomenalne wokale, to jedna z największych zalet dwudziestekpiątek. Na kolejną pochwałę zasługuje stereofonia. Jest precyzja i świetne zgranie fazowe. Największe wrażenie robi jednak oddanie przestrzeni. Jest dużo powietrza między instrumentami, co sprzyja uzyskaniu wciągającej, wieloplanowej sceny. I znowu. pod tym względem jedne z najlepszych kolumn, które miałem okazję testować u siebie. Monitory i Heco zostają w tyle. Na tle PMC grają płasko. Co do basu, to można powiedzieć, że jest ambitny. Precyzyjny, nie wpadający w rezonanse, nie ciągnący się, nie zagłuszający. Albo zagra coś bardzo dobrze, albo... no właśnie. Przeciw: To od końca. Bas jest świetnej jakości, ale jest go często za mało. Jak trafi na swoje nagranie, to zagra pięknie i żadnych braków nie odczujemy. Jednak na sporej części utworów będzie zbyt mało energetyczny. Niskie zejścia niby czuć, ale są często zbyt ciche. niekiedy nawet wydaje się, że jakiejś nuty, którą powinniśmy usłyszeć, brakuje. Słabo też nabija rytm. Stopie brakuje pałeru. Monitory, nie mówiąc już o wulkanie energii, którym są Heco, w aspekcie niskich tonów są bardziej satysfakcjonujące. Odnosi się wrażenie, że PMC hołdują zasadzie "zrobimy coś dobrze, albo wcale". Nigdzie basowych nutek nie przeciągną, ale też zbyt łatwo odpuszczają, kiedy dochodzą do wniosku, że mogłyby się czymś potknąć. Powie ktoś, że to nie są kolumny do 25 m2. Zgoda. Nie mogę jednak nie zauważyć, że porównywane MA Studio na basie poczynają sobie znacznie śmielej. A najlepsze jest to, że nawet malutkie Menuety potrafią dostarczyć w moim salonie więcej basowych emocji. Czasem się pogubią, ale energii w najniższym zakresie promieniują znacznie więcej. Pisałem o rewelacyjnych talerzach. Kij zdaje się mieć jednak dwa końce. W porównaniu ze Studio góra PMC wydaje się mocno wyeksponowana. Przy podmiankach, słuchając niektórych utworów na Monitorach, zastanawiałem się, czy nie ogłuchłem. Gdzie są talerze? No są, ale strasznie cichutkie. Przy teście samych Studio żadnego deficytu w tym pasmie jednak nie czułem. Za "Wow!" jakie robi góra PMC, trzeba zapłacić rachunek. Nie jest to oczywiste od razu, ale po godzinie słuchania, gdy wyłączałem wzmacniacz, uświadamiałem sobie, że jestem nieco ogłuszony, zmęczony. Zdecydowanie nie są to kolumny do relaksacji. CDN

Niekoniecznie. Normalnie balans wyrównuje mi DSP. Akurat testy kolumn robię bez niego.

Na to wychodzi.

Balans lekko na prawo.

Coś o efektywności PMC 25.21. Otóż, obok Bowersów 707, to chyba najmniej efektywne kolumny, które testowałem. Spójrzcie na zdjęcie. PMC potrzebują dużo więcej prądu żeby zagrać tak samo głośno, jak malutkie Dali Menuet. O porównaniu do Heco Revolution 3 nie ma nawet, co mówić (ten centymetr na gałce, to może być 8-10 dB różnicy w efektywności). W necie można spotkać informacje, że 25.21 mają czułość 86,5 dB/1 W/1 m (8 omów). Wygląda na to, że to bajki.

Chcieć to móc. Chciałem sobie posłuchać czegoś audiofilskiego (i drogiego), i mam okazję. PMC to firma o ugruntowanej w światku pozycji. Ceniona przez hobbystów i profesjonalistów. No i brytyjska. To ciągle się liczy. Do tego droga (to może liczy się jeszcze bardziej). Testowany model 25.21 - najmniejszy podstawkowiec serii - kosztuje (właściwie kosztował, bo został już zastąpiony nowszym wydaniem) ok. 10 000 zł. Jak na konstrukcję o szerokości 16 cm, sporo. Sporo więc i oczekiwania ustawiam sobie odpowiednio wysoko (nie będzie taryfy ulgowej). Przygoda z małymi PMC zaczyna się obiecująco. Kolumny są zapakowane w sposób przemyślany i nie utrudniający operacji wypakowywania. Robią też świetne pierwsze wrażenie. Są zgrabne, zaprojektowane ze smakiem i dobrze wykonane - rasowe audiofilskie monitory. Tylny panel ocieka luksusem, a osadzone w nim terminale są nie tylko efektowne, ale i bardzo wygodne (dlaczego wszyscy takich nie stosują???). Na dzień dobry Twenty5 prezencją zaskarbiają moją sympatię. Jeśli chodziłoby tylko o wygląd, to chciałbym je mieć. CDN

Pisanie na forum nie ma sensu.

Co poradzę, jak współczynnik pochłaniania absorberów podaje się właśnie w procentach. No może nie do końca. Podaje się go w postaci liczby, np. 1.0 (całkowite pochłonięcie), 0,5, 0,2 itd. Proszę uważnie czytać, co piszę. Wtedy wątpliwości powinno być mniej;) Gdzie tu liniowość pochłaniania? A co do tych 100%. Metodologia pomiarów współczynnika pochłaniania jest taka, że w niektórych częstotliwościach pochłanianie może wyjść nawet lepsze niż 1.0! Takie jaja (bardzo proszę o niekierowanie pretensji z tego powodu pod moim adresem).

Cieszę się, że nie zgłaszasz już do meritum mojej wypowiedzi zastrzeżeń. A do prowokowania szerszych dyskusji o akustyce są inne, bardziej odpowiednie tematy (stąd moja niechęć do rozwijania tutaj swojej wypowiedzi).

Widzisz @MariuszZ co narobiłeś? G-burza "sprowokowana" info, że absorber pochłania ok. 100% padających na niego wyższych częstotliwości. Chyba powinieneś teraz posprzątać własne wpisy;). Ciekawy precedens.

Te dwie, trzy stówki wydane na biurkowe standy, to najlepiej wydana kasa na audio ever. Powaga. Kolumny zyskują +1 do klasy. Jeszcze dwa absorberki za kolumny i żyć, nie umierać.

https://www.muziker.pl/konig-meyer-26773-table-monitor-stand-black https://www.muziker.pl/konig-meyer-26772-table-monitor-stand-structured-black

A ja przeciwnie - upierałbym się. Na blacie mogą stać, ale dodatkowym, umieszczonym na odpowiedniej wysokości. Inaczej odbicia od powierzchni biurka zniweczą nam obraz stereo i klarowność dźwięku. Jest jeszcze kwestia zgrania fazowego przetworników. Gdy mamy kolumny na wysokości uszu, problemu nie ma. Gdy stoją na blacie, trzeba by je bardzo pochylić do tyłu by zachować zgodność fazową.

"dobrze umieszczone" - to chyba słowo klucz do zrozumienia, o co pytał kolega. Moim zdaniem pytał właśnie o miejsca pierwszych odbić. Napisał też "ile procent odbić mogą pochłonąć panele na ścianie?", a nie "ściana z panelami?" Jak zrozumiałem, tak odpowiedziałem. Jak wprowadziłem w błąd, to przepraszam.