Kraft

Przecież już się zgodziłem, że widzialne testy są super. Patrzysz i mówisz - gra NAD.

@Pboczek, proponuję Ci przeprowadzenie prostego eksperymentu. Zamknij oczy i naciśnij sobie gałkę oczną palcem. Czy zauważyłeś rozbłyski, kręgi światła? Teraz możesz opowiedzieć historię, że w zupełnie ciemnym pomieszczeniu zobaczyłeś światła. Ktoś, kto przyjmuje wszystko na wiarę powie - OK Pboczek, wierzę Ci. Możliwe są niewyjaśnione naukowo błyski w pomieszczeniach odciętych od światła. Ktoś lepiej przygotowany teoretycznie zauważy, że nie liczy się rodzaj bodźca, tylko rodzaj pobudzonego receptora i pozostanie przy tradycyjnym twierdzeniu, że jak jest ciemno, to jest ciemno. Czasem trochę teorii nie zaszkodzi, by dobrze interpretować rzeczywistość.

No tak, jeśli zadaniem testującego jest rozpoznanie czy gra Yamaha, czy NAD, to pomoc w postaci rzutu okiem na pewno się przyda. Zgadzam się. Skuteczność rozpoznawania "z widzialnością" nad rozpoznawaniem ślepym rzeczywiście się miażdżąca.

Może rzeczywiście źle Cię zrozumiałem. Możesz zatem wyjaśnić, co miałeś na myśli z tą prezentacją sceny?

Kolega @Kubakk zauważył wpływ trafa i kondensatorów na prezentację sceny, no to się pytam - jak od strony elektrycznej trafo może wpłynąć na scenę stereo?

Zmierzyć to jedno, ale jak głośność wyregulować? Alps nie wystarczy.

Nie rozszerzajmy mojego pytania. Nie pytałem o wpływ komponentów na dźwięk w ogóle, a jedynie o wpływ trafa na szerokość sceny. Czy ktoś ma pomysł, jaka to się może odbyć w domenie elektryczności?

@Pboczek, gratuluję. Podsunąłeś bardzo ciekawy artykuł. Szkoda, że stopień jego naukowości przerasta moją wiedzę w tym względzie. Szczególnie po angielsku wielu terminów w nim użytych po prostu nie rozumiem, więc trudno mi się do niego merytorycznie odnieść. Jeśli jednak jego konkluzję wprost przenieść na testowanie audio, to chyba musi ona dotyczyć także testów zwykłych (nie ABX). Skoro opóźnienia liczone w milisekundach są w stanie zdezorientować słuchaczy, to co powiedzieć o testowaniu, gdy odsłuchy poszczególnych komponentów dzielą minuty, godziny lub nawet dni, a tak jest najczęściej w zwykłych testach. Więc wóz albo przewóz. Skoro ABX są do kitu, to wszystkie inne porównawcze testy audio także. Niezła myśl. Tylko trzeba wymyślić, jak precyzyjnie wyrównać głośność obu systemów. Z analogowymi potencjometrami na pewno to się nie uda, a i cyfrowe mogą mieć zbyt duży skok.

Przydałaby się jakaś podbudowa teoretyczna. Na przykład, jak rodzaj trafa może wpływać na prezentację sceny. Co to trafo musi zrobić z sygnałem, by scena była szersza? Mi nic nie przychodzi do głowy. Jakieś sugestie? Albo kondensator. Co on ma zrobić, by scena była dajmy na to głębsza? Jedyne co może wpłynąć na scenę, to chyba tylko przesłuch między kanałami, ale czy np. trafo ma na niego wpływ.

Kusząca propozycja. Tylko, czy znajdą się "słyszący", którzy będą chcieli w nich uczestniczyć? Testy z ich udziałem są bowiem najbardziej wiarygodne. "Niesłyszącym" zawsze można zarzucić, że słyszeli, ale się nie przyznali;).

W pierwszym poście otwierającym ten temat znalazł się cytat z Petera Aczela, 5. Wzmacniacze są doskonałe od ponad kilku dekad, oferując niewiele okazji do przełomowych osiągnięć technicznych. Istnieją znaczne różnice w ich topologii i specyfikacjach, ale dźwięk wszystkich prawidłowo zaprojektowanych jednostek jest w zasadzie taki sam. [...] Jeśli wzmacniacz nie ma poważnych błędów projektowych lub nie jest całkowicie niedopasowany do konkretnego głośnika, dźwięk, który słyszymy, jest brzmieniem głośnika, a nie wzmacniacza. Niedawno natrafiłem na ciekawy teks, który możemy odnieść do powyższego. Chodzi o ogłoszenie polskiej firmy z branży audio Infado, która poszukuje partnerów biznesowych do wprowadzenia na rynek swoich innowacyjnych produktów. Są to: przetwornik DAC w technologii R2R, system korekcji akustyki DSP, aktywna kolumna głośnikowa i wzmacniacz stereo w cyfrowej klasie D. Przyznam, że opis powyższych urządzeń zamieszczony przez firmę jest bardzo zachęcający. Jeśli to wszystko będzie działać jak powinno, to możemy mieć mała rewolucję w podejściu do domowego audio. Zostawmy jednak system i skupmy się tylko na opisie wzmacniacza. Firma pisze o nim tak: "Wzmacniacz stereo w cyfrowej klasie D. Unikalna, bardzo innowacyjna i zaawansowana technologia pełnej rozdzielczości fizycznej PWM pozwala na uzyskanie sprzętowo rozdzielczości fizycznej na poziomie 17 bitów. Obecnie takie parametry nie są oferowane w żadnym wzmacniaczu klasy D dostępnym na rynku audio. Technologia Equibit wykorzystana we wzmacniaczu Tact Millennium/Lyngdorf TDAI bazuje na rozdzielczości fizycznej tylko 8 bitów, która jest następnie powiększana przez zastosowanie istotnie wpływającego na dźwięk agresywnego przetwarzania DSP opartego o kształtowanie szumu (noise shaping), który przesuwa szumy pochodzące z pozostałych 8 bitów w wyższe częstotliwości. W naszym wzmacniaczu parametry hi-fi są osiągane wyłącznie na bazie rzeczywistej rozdzielczości fizycznej bez użycia jakiegokolwiek „dopalacza” DSP. Dodatkowo cyfrowa klasa D jako jedyna posiada unikalną możliwość zachowania cyfrowej postaci sygnału do samych terminali głośnika i możliwość bezpośredniego porównania i kontroli przy pomocy przetworników ADC czy wartość fizycznego sygnału na wejściu głośnika jest zgodna z wartościami próbek cyfrowego sygnału wejściowego. Takich możliwości nie ma analogowa klasa D, która stanowi ponad 99% produktów w klasie D na rynku (np. Hypex/Ncore, ICEPower), która wymaga zastosowania w torze dodatkowego elementu - klasycznego przetwornika DAC. Dzięki pełnej rozdzielczości fizycznej PWM nasza technologia wzmacniacza ma unikalną możliwość kontroli i zapewnienia idealnej zgodności fizycznego sygnału na wejściu głośnika z oryginalnym wejściowym sygnałem cyfrowym audio na poziomie 17 bitów." Proszę zwrócić uwagę na wytłuszczone fragmenty. Czy firma w ten sposób nie przyznaje, że ich wzmacniacz nie będzie miał własnego brzmienia, że nic nie będzie dodawał do wejściowego sygnału? Jeśli technologia się upowszechni, to będziemy mogli być już na 100% pewni, że wzmacniacze brzmią tak samo. PS przepraszam za repost, ale w imię porządku i logiki wypowiedzi łączę posty, które nie miały wcześniej szansy wystąpić razem.

Jak wszystko Ok, to dlaczego chcesz wymieniać wzmacniacz? Paru kolegów na forum dzieliło się ostatnio spostrzeżeniami, ile zmiany w akustyce wniosły dobrego do brzmienia. "Kolumny na kolcach" nie wyczerpują tematu;) Wiem, że nie każdy jest gotów pójść w tę stronę, ale to najtańszy i najskuteczniejszy sposób na ucieczkę do przodu.

To bardzo możliwe. A jak u Ciebie z ustawieniem kolumn i akustyką pomieszczenia? Masz te tematy jakoś ogarnięte? Bez tego żadne kolumny nie pokażą na co je stać.

Nie przejmuj się tymi wszystkimi danymi. Jak masz normalne pomieszczenie, to raczej każdy normalny wzmacniacz będzie pasował do każdej normalnej kolumny mocą i impedancją. Nie ma nad czym deliberować.

Te pomiary są nieporównywalne. Inne zniekształcenia, jeden lub dwa kanały wysterowane itd. Na oko nie wygląda żeby Onkyo było słabsze. a nawet jeśli tak jest rzeczywiście, to i tak jego moc jest wystarczająca. Ja bym się tym parametrem nie przejmował.

Elementy przypominają gumę i są dość elastyczne. Można je mocno rozciągnąć.

Przypominam filmik pokazujący, ile do odczucia wielkości sceny wnosi pomieszczenie odsłuchowe.

Natrafiłem na informację, która wprawiła mnie w niemałą konfuzję. Grupa (znanych nam skądinąd) audiofilów z innego forum (a obecnie z jeszcze innego) przeprowadziła testy zastosowania przewodu domofonowego YTDY 8x0,5mm jako kabla głośnikowego. Temat nie jest nowy. Od dawna wiele osób na forach poleca wypróbowanie tego kabelka. Zaskoczeniem dla mnie jest to, że rzeczeni audiofile uznali ten kabel za bardzo dobry, pożądanie neutralny, nic nie wnoszący do przekazu (normalnie ideał). Jeden z recenzentów, audiofil przez naprawdę duże "A", choć dostrzegł różnice między kabelkiem domofonowym a obecnie posiadanym kablem audiofilskim (kosztującym 1000 razy więcej!!!), zakończył opis testu tak: "Sam się mocno zastanawiam, czy nie sprzedać moich Auditorium 23 i nie przeznaczyć uzyskanych pieniędzy na tuning wzmacniacza, z lepszym pewnie skutkiem dla jakości dźwięku w moim zestawie." Czyżby koniec Wiecznej Wojny o to, czy warto pompować pieniądze w kable???

Jeśli klient o tym nie wie, to bez znaczenia. Ważne, że ma poczucie, że kupił włoski produkt. Alpejskie czekoladki robią w Wielkopolsce.

Pytanie, jaką mamy wobec tego wszystkiego przyjąć postawę. Przekonać klienta, że te zawiasy nic w praktyce nie dają? Pozbawimy go w ten sposób satysfakcji z posiadania rzeczy wyjątkowej i możliwości brylowania nią przed znajomymi. Coś straci. Z drugiej strony, jak kupi zwykłe zawiasy, to zaoszczędzoną kwotę będzie mógł przeznaczyć na coś pożyteczniejszego, co też może być przecież źródłem radości. Jeśli przyjmiemy, że w audio najważniejsza jest jakość dźwięku to właściwsza wydaje się być postawa druga. Skupiamy się na rzeczach mających realny wpływ na brzmienie, a te, które dają nam głównie nadbudowę (wyjątkowość, luksus i inne wartości subiektywne) traktujemy drugoplanowo. Oczywiście mówimy o przypadku, gdy mamy ograniczone środki. Jak nas stać, to możemy mieć i brzmienie i nadbudowę.

Niewątpliwie na takim rozwiązaniu wzorował się konstruktor moich słuchawek. Niechcący dołączyłem do klubu posiadaczy głośników na sprężynach.

Singiel "Hello Happiness" z najnowszej płyty Chaki Khan o tym samym tytule. Zgrabny kawałek z ciekawymi efektami stereofonicznymi (lepiej jednak przesłuchać wersję płytową, bo do teledysku dodano sporo niepotrzebnego hałasu). Cała płyta też do posłuchania.

Tak.

No widzę, że się ktoś zainteresował;) Więcej szczegółów na temat tych i innych wynalazków firmy Harmonix znajdziecie w artykule "Jak założyć audiofilską firmę – studium przypadku Harmonix". Tekst zaczyna się tak: "Recepta jest prosta, wymaga tylko ścisłego trzymania się poniższej instrukcji. Po pierwsze – starszy, japoński pan. Koniecznie starszy i koniecznie japoński. On wie dużo, potencjalni klienci mają ufać jego mądrości. W firmie Harmonix mamy Kazuo Kiuchi. Jest stary, jest siwy, jest z Japonii. Jego zadaniem jest wzbudzanie szacunku na zlotach audiofilskich i tłumaczenie w trudnych słowach zjawisk, które nie mają sensu. Dodatkowe punkty za stalowe spojrzenie. Jak jakiś student realizacji dźwięku zada mu trudne pytanie z pogranicza fizyki czy akustyki – starszy, japoński pan ma go uciszyć jednym spojrzeniem..." Dalszy ciąg tutaj: https://tonskladowy.pl/artykuly/harmonix-audiofilska-firma/

Ślepa uliczka w rozwoju audio?