Kraft

Drogi Kolego, nigdzie nie napisałem, że oba urządzenia są "takie same" lub "identyczne". Czytaj uważniej moje posty. Moja uwaga dotyczyła jedynie nieuprawnionego moim zdaniem (by nie powiedzieć bezsensownego) przeciwstawienia PowerNodowi wzmacniacza C368, bo ma on być rzekomo od Noda bardziej "klasyczny". Pokazałem, że akurat moduł wzmacniacza (power amplifier) jest w obu urządzeniach identyczny, a cała "klasyczność" C368 wyraża się jedynie w wymiarach jego obudowy (przepisowe 435 mm) i materiale z którego jest wykonana (blacha).

Czemu nie. Nawet pasuje do tematu.

Pytanie jest uzasadnione. Uważam, że istnieją na to co napisałem dowody. Na przykład, jeśli ktoś zachwala działanie gadgetu, który działać NIE MA PRAWA, to jest to wystarczający moim zdaniem powód do uznania go za nieuczciwego (ewentualnie uczciwego. ale konfabulanta). Opisywałem też sprawę kabli zasilających i urzędowego zakazu przedstawiania ich rzekomych zalet. Było wiele przesłanek, by napisać to, co napisałem.

Nawet chciałem zmienić słowo "otumanionych", ale chyba nie jest ono dalekie od prawdy, więc je zostawiłem (można ewentualnie zamiast niego napisać "oszołomionych"). To określenie wyprowadziłem z własnego doświadczenia. Opisuję stan w którym sam się znajdowałem na początku mojej audiofilskiej przygody. Wierzyłem w to co przeczytałem w magazynach i w to, co doradzali na forum zaprawieni w bojach audiofile. Czy ten fakt zaprzecza mojej inteligencji? Chyba nie. Pokazuje raczej, jak łatwo ulegamy wpływom tzw. autorytetów. PS Żeby nie było, że mam pretensje do kogokolwiek. Wcale tak nie jest. Dałem się na początku trochę powpuszczać w maliny, ale rozumiem, że to tylko hobby, zabawa, trochę też gra, więc spoko, luz.

No to jestem w szoku! Mają moduł sieciowy w jednej obudowie z "czystym wzmacniaczem" i nie pogarsza to brzmienia? Czemu np. konstruktorom Yamahy się taka sztuka nie udaje? U nich zawsze moduł sieciowy oznacza brzmieniową mogiłę. Czapki z głów przed Kanadyjczykami.

Jestem realistą.

Mój post był tylko próbą analizy sytuacji. Nikogo w nim nie osądzałem. Czy stwierdzenie, że na świecie są osoby nieuczciwe, jest osądzaniem kogoś? Czy żeby coś takiego stwierdzić, a właściwie to powtórzyć, bo przecież nie jest to sąd oryginalny, trzeba się legitymować jakimiś "papierami"? Czy do takiego stwierdzenia trzeba "mieć prawo"?

W PowerNode płytki drukowane są umieszczone piętrowo, więc powierzchnię układu trzeba pomnożyć przez dwa, a do tego połowa obudowy C368 jest pusta.

Tylko, że C338 ma już wbudowany moduł sieciowy (BT). Chodzi mi o to, dlaczego zamontowali go "na żywca", a nie w slocie. W świetle tego, że według Ciebie dodatkowe układy cyfrowe zamontowane w slotach nie pogarszają, a bez slotu pogarszają, to popełnili niewybaczalny błąd.

No to zamieszczam zdjęcie wzmacniacza w PowerNodzie i NAD C368. Wskażcie 10 szczegółów którymi różni się "klasyczny" wzmacniacz od nieklasycznego (jak rozumiem) Noda.

Z mojego wpisu wcale nie wynika, że recenzje pisane przez blogerów muszą należeć do kategorii 1 lub 2, więc nie musi Ci się Wojtku obligatoryjnie robić przykro. Siebie zaliczam obecnie do kategorii 5.

Może uważają, że wszystkie wzmacniacze grają tak samo i nie ma potrzeby się nad tym pochylać:) Przy tych tonach sprzętów, które odsłuchali nie zdziwiłbym się, gdyby doszli do takich wniosków. Jak można odróżnić od siebie 100 wzmacniaczy, przypisując każdemu indywidualną sygnaturę i nie zrobić przy tym z siebie głupka?

Ja bym podzielił recenzje/"recenzje" sprzętu audio na następujące kategorie. 1. Recenzje pisane przez skorumpowanych autorów, których celem jest jedynie wciśnięcie otumanionym klientom sprzętu niewartego swojej ceny. Mam wrażenie, że mamy w Polsce pismo, które się w tego rodzaju recenzjach specjalizuje. Poznawczo takie recenzje są niewiele warte, a moralnie są obrzydliwe (choć wiem - pieniądz nie śmierdzi) 2. Recenzje podobnie nieobiektywne, jak powyższe, ale będące owocem konfabulacji autora, a nie świadomego wprowadzania czytającego w błąd. Do tej kategorii można zaliczyć sporą część recenzji forumowych i blogowych. Poznawczo mało warte, ale chociaż sympatyczne, bo będące emanacją autentycznej pasji piszących. 3. "Recenzje" będące w istocie komunikatami reklamowymi producentów i dystrybutorów, udające prawdziwe opinie, bo podpisane nazwiskiem "recenzenta". Nawet użyteczne, bo szeroko przedstawiające funkcjonalność i zalety urządzenia. Od pewnego czasu mamy polski magazyn, który się w tego typu tekstach specjalizuje. 4. Recenzje "komercyjne", powstające w pismach utrzymujących się z reklam, których recenzenci starają się jednak zachować obiektywność, przynajmniej w stopniu na który pozwala im rzeczywistość rynkowa w której egzystują. Takie recenzje mogą być pomocne w wyrabianiu sobie zdania o poszczególnych urządzeniach, szczególnie jeśli ma się już nabytą umiejętność czytania pomiędzy wierszami. Dużym plusem takich recenzji jest testowe doświadczenie i osłuchanie piszących oraz często towarzyszące odsłuchom obiektywne pomiary. Wydaje mi się, że mamy w Polsce dwa (w porywach trzy) pisma, które możemy zaliczyć do tej kategorii (mogę mieć jednak nieaktualne dane, bo jednego z nich już od dłuższego czasu nie czytuję). 5. Recenzje "prawdziwe". Podobne do recenzji z punktu 2, lecz różniące się od nich tym, że dotyczące sprzętów w których różnice można rzeczywiście usłyszeć i nie trzeba ich sobie "dowymyślać". Ich wadą jest najczęściej kiepska metodologia testowania i/lub niewielkie doświadczenie piszących, co w dużej mierze niweczy wnioski.

A ja mam taki wykres Momentum 2. Niby podobny, ale zwróćcie uwagę na balans między średnimi a niskimi tonami. Na "moim" wykresie jest równiutko aż do 2000 Hz, a u Mobiego basy górują nad średnicą o 5 dB. To jak w końcu grają te słuchawki? Mówię wam, z wykresami trzeba ostrożnie.

Recenzja brzmienia sprzętu audio przypomina recenzję płyty lub filmu. Gust recenzenta może być zbieżny z naszym lub odmienny. "Kevin sam w domu" ma według recenzenta 3 gwiazdki na 5, a ja i uważam, że to wizualne i aktorskie arcydzieło (oglądam co rok). Czy recenzent mnie okłamał? Gdybym mu zawierzył ominęło by mnie wiele wartościowych przeżyć. Z drugiej strony nie można powiedzieć, że wszystkie recenzje są pozbawione sensu. W najgorszym wypadku zapewniają nam jakiś wyjściowy ogląd sytuacji. Wprowadzają w temat.

Czy nasi świeży forumowi nabywcy tytułowych Sonusów zechcą się z nami podzielić wrażeniami? Już chyba czas (szczególnie, że padły deklaracje)

To tylko częściowo prawda. Po pierwsze większość wzmacniaczy tranzystorowych dodaje harmoniczne o tak niskim poziomie, że właściwie możemy ten aspekt pominąć. We wzmacniaczach lampowych mimo, że ich zniekształcenia harmoniczne są wyższe niż w przeciętnym tranzystorze, to jednak nie oznacza to automatycznie, że wpłyną one słyszalnie na dźwięk. Znaczenie ma w tym przypadku ich rozkład i związane z nim maskowanie sygnałów słabszych przez silniejsze.

Co do nowych odkryć z dziedziny fizyki kwantowej, to jeśli nie zachwiały branżą motoryzacyjną, energetyczną, elektrotechniczną, sprzętu AGD itd, to chyba na branżę audio też jakoś szczególnie nie wpłyną.

W porównywaniu wykresów słuchawek należy zachować dużą ostrożność. Mierzący stosują różną metodologię i wykres tego samego modelu z dwóch różnych pomiarów mogą się diametralnie różnić. Nawet wykresy zaczerpnięte z tego samego źródła też mogą nie być miarodajne, bo zdarza się, że co jakiś czas testujący uaktualniają, np. krzywą docelową jakiej używają. Jeśli jedne słuchawki były testowane np. w 2014 roku, a drugie w 2018, to bardzo możliwe, że procedura mierzenia i podawania wyników uległa przez ten czas zmianie.

Siedemsetki wyglądają atrakcyjniej, bo ich stylistyka nawiązuje do znacznie droższych modeli HD800 i HD820, ale w teście w miesięczniku Stereoplay zarówno HD660, jak i HD700 otrzymały taką samą notę za dźwięk - 52 punkty. Może grają tak samo? Nie wiem, bo nie słuchałem, ale jeśli tak, to można kierować się wyłącznie komfortem użytkowania (i ewentualnie wyglądem).

Hm... z wykresów w Waszym kalkulatorze wynika, że kanapa nawet ustawiona na środku pomieszczenia może trafiać w kumulacje kilku modów. Wiele razy podkreslałeś, że porowatość, przepuszczalność powietrza ma dla własności pochłaniających decydujące znaczenie, więc pianka tapicerska otwartokomórkowa powinna przewyższać własnościami akustycznymi zwykłą piankę tapicerską.

@Fafniak, gratulacje. Teraz trochę offtop, ale może nie za bardzo. Jak już mamy Bartka na linii... Otóż przymierzam się do przemeblowania pokoju. Chcę też kupić nową kanapę. Przy przeglądaniu specyfikacji technicznych natrafiłem na coś, co nazywa się pianka wysokoelestyczna HR. Materiał ma świetne własności sprężynujące i zalety higieniczne, które zawdzięcza budowie otwartokomórkowej. Czy taka struktura powoduje, że kanapa zbudowana z użyciem takiej pianki będzie również dobrym absorberem akustycznym? Czy miałeś @Bartek z Mega-Acoustic styczność z czymś takim? Może badałeś parametry takiej pianki? Byłoby 2w1. Kanapa i pułapka basowa.

Mało rozgarnięcie ci Japończycy. Wystarczyło tylko moduły sieciowe umieścić w slocie i mieliby pierwszy amplituner grający tak samo dobrze jak wzmacniacz. Inżynierowie od Hegla, Primare, Naima też na to nie wpadli. Zresztą sam NAD też nie jest konsekwentny, bo w C338 zainstalował już sieciowe bebechy ot tak, bez slotu. Parafrazując hasło James Carville można by zakrzyknąć: slot, głupcze!.

Czy to odnosi się także do polecanych przez Was często NAD-ów? Czy C368 i C388 zaczynają grać wyraźnie gorzej po włożeniu do nich modułów MDC? Czy z dołożonym BluOS czy HDM-2 tracą dynamikę i czystość dźwięku? Robiliście takie porównanie?

Właśnie coś słabo. Ludziska jednak wybierają Prymy. Ale może to i lepiej. Dzięki temu jesteśmy obaj w ekskluzywnym klubie;)