Kraft

Może ja piszę niewyraźnie? Nie wiem. Spróbuję zacząć porozumiewać się za pomocą chorągiewek sygnałowych. Może pójdzie lepiej?

Pomysł zaczyna mi się podobać. Nie stać mnie na KEF-y Blade. To nie problem. Podpinam do TV "dobre słuchawki" (nie wiem, za 150 zł starczy?), odpalam filmik z YT i mam "80-90% jak w rzeczywistości". Dla mnie bomba! Po co przepłacać, jak (prawie) nie słychać różnicy?

I jakie temperatury uzyskujesz? Podaj kilka przykładów.

Nie możesz się ze mną nie zgodzić ponieważ nic takiego nie napisałem. Napisałem tak: "większość urządzeń w danym przedziale cenowym reprezentuje podobny poziom". W kolejnym poście napisałem też, że mimo iż słyszałem różnice w graniu różnych modeli kolumn, to wszystkie grały dobrze. Z zakupu każdej z nich można być zadowolonym. To własnie znaczy w tym przypadku "poziom". A że w każdej grupie produktów może się zdarzyć jakiś kompletny niewypał, to normalne. Ogólnie jednak poziom urządzeń w poszczególnych klasach jest wyrównany (choć nie grają tak samo!).

Ocenianie dźwięku na podstawie YT, to jak wymiana informacji za pomocą zabawy w głuchy telefon. TO NIE ZADZIAŁA!

To jaka jest optymalna temperatura do jakiej są strojone? Latem mam w pomieszczeniu 25 stopni, a w zimie 20. Kiedy zegar mi szybciej tyka? Zdjęcie robił fotograf, ale CD i wzmacniacz zaprojektował inżynier. On na pewno wiedział, że odwrotnie się ich nie da ustawić. Otóż temperatura obudowy jest skorelowana z temperaturą we wnętrzu. Obudowa jest najczęściej z metalu, a to doskonały przewodnik. Trudno sobie wyobrazić sytuację, że obudowa jest gorąca, a we wnętrzu jest chłodno (odwrotną też;)

Podam przykład z mojego niedawnego doświadczenia. Przy zakupie kolumn odsłuchiwałem sporo modeli i każde były świetne. Różnie brzmiały, ale wszystkie dobrze. Jedne mi bardziej przypadły do gustu, ale właściwie z zakupu każdych byłbym zadowolony i każdemu je polecającemu byłbym wdzięczny. Myślę, że trochę za bardzo wierzymy w to, że na pytanie o najlepszy w danych okolicznościach sprzęt istnieje tylko jedna dobra odpowiedź. Moim zdaniem prawidłowych odpowiedzi może być więcej i - paradoksalnie - każdy polecający może mieć rację.

Myślę, że w ocenie tego, co poleca branża trzeba wziąć pod uwagę jeszcze dwie sprawy. Po pierwsze, większość urządzeń w danym przedziale cenowym reprezentuje podobny poziom. Nie można więc komuś polecającemu np. Rotela zarzucić, że stara się wpuścić klienta w maliny. Każdy lansowany przez branżę na tym forum sprzęt jest przyzwoity! Po drugie, trudno oczekiwać od sprzedawcy np. Mercedesa, że w odpowiedzi na jakieś konkretne zapotrzebowanie poleci BMW. Takie oczekiwanie jest niedorzeczne. Po to jest etykietka "branża" przy odpowiednich użytkownikach żeby z niej korzystać intelektualnie.

Myślę, że zakładanie, iż w firmie Yamaha pracują idioci jest niegrzeczne. Skoro ich inżynierowie zrobili odtwarzacz płytszy od wzmacniacza, to z pewnością zdawali sobie sprawę, jak te urządzenia będą w związku z tym ustawiane. Widocznie stwierdzili, że nie stanowi to problemu. Sprawdziłem mój wzmacniacz. Po godzinie grania ze średnią głośnością był ledwo ciepły. Myślę, że nie zrobiłby krzywdy ustawionemu na nim CD-kowi. Zresztą, czy ktoś zgłaszał kiedyś uwagi, że w cieplejsze dni jego CD gra gorzej? Albo, że na południu Europy CD brzmią inaczej niż na północy? Myślę, że jak nawet wzmacniacz podgrzeje CD o parę stopni, to nie będzie to miało wpływu na brzmienie (na niezawodność pewnie też nie). Można też wyobrazić sobie sytuację, że na półce o ograniczonej wysokości, ustawienie CD na wzmacniaczu będzie korzystniejsze dla chłodzenia wzmacniacza niż ustawienie odwrotne. Lepiej jak wzmacniacz ma nad sobą CD niż 2-3 cm do półki, bo w drugim przypadku cyrkulacja powietrza jest gorsza.

Sugestia o tym, że jeśli nie stosuje XLR-ów, to wystarczy kupić A-S1100 pojawiła się w recenzji tego wzmacniacza w miesięczniku Audio-Video. Może coś w tym jest, choć różnica między oboma wzmacniaczami nie ogranicza się jedynie do posiadania lub nie XLR-ów. Różnic konstrukcyjnych jest więcej. Inna sprawa, jak wpływają one na brzmienie.

Ale na czym miało polegać, to robienie wrażenia, skoro dźwięk z telefonu jest kiepski? Na tym, że potrafią obsługiwać telefon?

Uważasz zatem, że wspomniane firmy, nie chciały robić zbyt dużego wrażenia na słuchaczach i dlatego się samoograniczyły? Może i tak. Jeszcze by publice pospadały papcie i by się zrobiło nieświeżo.

Jeśli przykład z Bowersami nie był odpowiednio przekonujący, to pójdźmy za ciosem i wzmocnijmy przekaz podobnym przypadkiem, tym razem firmy Audiovector. W 2016 roku na odsłuchy do siedziby Duńczyków został zaproszony naczelny miesięcznika Audio-Video. Jednym z prezentowanych modeli była aktywna wersja SR3 Avangarde Arrete (ok. 40 000 zł w wersji pasywnej). I tu jeszcze większa niespodzianka niż z prezentacją Bowersów - źródłem był telefon połączony z kolumnami przez Bluetooth!!! Co na to nasz, znany z lansowania hi-res i słyszący cyfrowe niuanse, redaktor? Cytuję: "To ważna lekcja, w której powinni wziąć udział wszyscy audiofile: format, kompresja są stosunkowo mało ważne, jeśli reszta jest super."

"Szukać lepszego brzmienia" to brzmi dumnie. Przecież dzięki takim poszukiwaniom jesteśmy, jako cywilizacja, tu gdzie jesteśmy. Z drugiej strony, warto szukać z głową. Co nam przyjdzie z szukania gruszek na wierzbie?

Jeszcze jeden przykład rozbieżności między wiedzą audiofilską a inżynierską. W poradniku w miesięczniku Audio-Video dotyczącym wykorzystania komputera jako źródła, jest stanowcze zalecenie zainstalowania alternatywnych wtyczek wyjściowych ASIO lub WASAPI. Ponoć dopiero one chronią dźwięk przed degradacją przez system Windows. Porada dotyczy w szczególności programu Foobar2000. Cóż jednak czytamy na ten temat w zaleceniach twórców programu? Ano to: "Nie używaj alternatywnych trybów wyjściowych, chyba że musisz. Nie ma żadnych korzyści pod względem jakości dźwięku z ich używania, jeśli chodzi o odtwarzanie muzyki". No i komu to wierzyć?. Często mam wrażenie, że audiofile starają się być świętsi od Papierza?

Drogi Audiowitku, rozumiem, że masz inne zdanie, ale proszę nie przekręcaj moich wypowiedzi. Jaka "pewność"? Przecież mój post zaczyna się od słów "To już spekulacja...".

To już spekulacja, ale z opisanego przypadku prezentacji 800 D3, można też wysnuć taki wniosek. W B&W nie tyle uznali, że jakość CD wystarczy do zaprezentowania możliwości ich kolumn, ale wręcz stwierdzili, iż odtwarzanie Hi-res może pogorszyć jakość odsłuchu obciążając sprzęt odtwarzaniem niepotrzebnego zakresu częstotliwości. Podstawy teoretyczne teorii o niższości plików Hi-res względem CD były w tym wątku publikowane. Może ludzie z Bowersa, też je znają?

Podczas dyskusji dotyczącej kwestii, czy słychać różnicę między plikami gorszej i lepszej jakości, np jakość CD kontra Hi-res, pada czasami argument, że być może na budżetowym sprzęcie, to rzeczywiście nie słychać różnic, ale na zestawie wysokiej klasy, to już na pewno tak. Pochodną tego argumentu jest stwierdzenie, że mniej wyrobieni słuchacze mogą nie dostrzec różnic w jakości plików, ale bardziej osłuchani nie mają z tym problemu. Zwolennikom powyższych poglądów proponuję się zmierzyć z taką z życia wziętą historią. Na targach High End 2016 w Monachium, na zamkniętej prezentacji, firma Bowers&Wilkins pokazała swój najnowszy flagowy model z serii 800 D3. Źródłem sygnału podczas odsłuchu był komputer, i tu uwaga, odtwarzający pliki w jakości 16 bit/44,1 kHz !!! Ciekawe, prawda? Skoro doświadczona firma stwierdziła, że do zaprezentowania (nieprzypadkowym) słuchaczom zalet swojego najlepszego modelu (125 000 zł) wystarczy jakość CD, to co mamy powiedzieć my, właściciele sprzętów dziesiątki razy tańszych?

Zwolennikiem SEAS-ów i Scan-Speaków jest też ceniona firma RLS z Warszawy. 19-mm Scan-Speak znalazł się w pierwszych wersjach kolumn Callisto, zaś CA15RLY pan Jerzy Rokoszewski stosuje obecnie w modelu Elara II (3 700 zł).

O brzmieniu kabli się nie wypowiadam. Chciałem Ci tylko zwrócić uwagę na pewien mechanizm psychologiczny (wiem z własnego doświadczenia;). Ja kupiłem takie, które miały najlepsze recenzje (w założonych przeze mnie ramach cenowych). Jeśli recenzje nie kłamią, to mam super kable. Jeśli kłamią i wpływ kabli jest niewielki/pomijalny, to wydałem niepotrzebnie góra 100 zł (w stosunku do najtańszych przyzwoitych kabelków z miedzi beztlenowej). 100 zł w kategoriach audiofilskich to pryszcz. I mam święty spokój;).

Ja bym jednak proponował kupić już na początek trochę droższe (tak 40-60 zł/m) niż najtańsze. Pewnie wkrótce i tak najdzie Cię chęć kupienia droższych i pieniądze wydane na te najtańsze przepadną (fakt, że niewiele, ale jednak). Kupując już na początek kable z nieco wyższej półki zapewnisz sobie święty spokój na dłuższy czas;). PS pisząc to mam na uwadze jedynie aspekt psychologiczny sprawy, a nie faktyczne różnice w brzmieniu kabli z różnych półek cenowych.

Nie, ale to będzie chyba krok w tył w stosunku do Ikonów.

U mnie PM8005 gra z Pylonami Diamond 25. Wybrałem je w bezpośrednim porównaniu z Dali Opticon 6. Biorąc pod uwagę podobieństwo konstrukcyjne twoich Dali Ikon 6 MK2 z Opticon 6, to może, skoro ci się Dali znudziły, Pylony są właściwym kierunkiem. Mi się zestawienie Marantza z Dali bardzo podobało, ale Pylony grały jeszcze ciekawiej, więc padło na nie. Aha. Z Silverami (8) też Marantza odsłuchiwałem i mimo, że było nieźle, to jednak zdecydowanie najsłabiej z całej obszernej stawki.

To może napisz, co Ci się w aktualnym zestawieniu nie podoba? Co byś chciał zmienić?

Nie wiem, czy do dla Ciebie ważne, ale w RN500 nie ma wbudowanego Wi-Fi. Sieć dział tylko przewodowo. Do Wi-Fi trzeba dokupić dongla. Poza tym polecam tę Yamahę (ale z odpowiednimi kolumnami;).