Czego słuchasz??

[sonique]

1 godzinę temu, Adi777 napisał:

Chciałbym...

To tak jeszcze na koniec, przed spaniem, polecę Ci taki oto album:

 

Ta jest świetna: Mal Waldron Trio: Free At Last

A jak jesteśmy przy czarnych okładkach, to również ta:

Sleep tight…

[Adi777]

8 godzin temu, sonique napisał:

Ta jest świetna: Mal Waldron Trio: Free At Last

Całkiem niedawno słuchałem pierwszy raz, fakt, dobry album. "The Quest" zapewne znasz? Bardzo lubię.

The Quest, Mal Waldron, Terumasa Hino – Reminicent Suite, i The Call - ten ostatni to jazz-fusion. To moja trójka Waldrona, ale przyznam, że niezbyt wiele słuchałem jego muzyki. Z całego serca polecam jego współpracę z zespołem Embryo, na przykład album "Rocksession" - wręcz ubóstwiam 😃

Utwór Warm Canto jest autorstwa Waldrona, z płyty The Quest. Uwielbiam wersję na Rocksession.

Edytowano 3 lipca 2022 przez Adi777

[Adi777]

No to jak jesteśmy dalej w temacie jazzu , to coś trzeba zapuścić, tylko tym razem bardziej rozrywkowo:

 

Edytowano 3 lipca 2022 przez Adi777

[Adi777]

Chyba idealny kawałek dla osób, które nawet nie chcą słyszeć o jazzie. No kurde, musi się spodobać , nie ma bata 😁

[Fafniak]

To jakiś czelendż ? Kto szybciej wyp... sprzęt prze okno? 🤣🤣🤪

[Adi777]

 

[Adi777]

 

[Adi777]

 

[sonique]

14 godzin temu, Adi777 napisał:

Całkiem niedawno słuchałem pierwszy raz, fakt, dobry album. "The Quest" zapewne znasz? Bardzo lubię.

The Quest, Mal Waldron, Terumasa Hino – Reminicent Suite, i The Call - ten ostatni to jazz-fusion. To moja trójka Waldrona, ale przyznam, że niezbyt wiele słuchałem jego muzyki. Z całego serca polecam jego współpracę z zespołem Embryo, na przykład album "Rocksession" - wręcz ubóstwiam 😃

Utwór Warm Canto jest autorstwa Waldrona, z płyty The Quest. Uwielbiam wersję na Rocksession.

Dziękuję. Sprawdzę. Tu mnie jeszcze nie było;)

Odkrywanie muzyki jest jak buszowanie po ogromnym zamczysku. Każda komnata prowadzi do kolejnej, a ta do kolejnej. Często nie chce się już wracać i tak się brnie, dalej i dalej. Aż zapominamy skąd przyszliśmy… Kiedyś na ZX Spectrum lubiłem grać w Knight Lore. Poznawanie muzyki kojarzy mi się z tą grą…;)

Od dłuższego czasu czekałem na odpowiedni moment. Upatrzyłem ją dawno temu. Dzisiaj wreszcie mogę przesłuchać. Jestem w połowie. Podoba mi się taki rodzaj muzycznej wyobraźni:

 

Edytowano 3 lipca 2022 przez sonique

[Dedal]

Grałem w podróżnika/wilkołaka 😉👍 

[Adi777]

 

[gienas]

W końcu wakacje

 

 

[sonique]

Czeski basista Miroslav Vitous nieustannie przewija się przez jedne z najlepszych jazzowych składów tej planety. Grał z takimi zespołami czy artystami jak Wearther Report, John McLaughlin, Herbie Hancock, Jack DeJohnette, Jan Hammer, Terje Rypdal, Jan Garbarek, Wayne Shorter, Joe Henderson… Złapałem go na nieco późniejszym projekcie z początku lat 90-tych, gdy wiek „górny i durny” - pełen nut wygibasów-połamańców miał już trochę za sobą. Tutaj w niezwykle transparentnym i intymnym nagraniu w duecie z Janem Garbarkiem, którego saksofon chłodnym skandynawskim zadęciem skutecznie obniżył temperaturę płyty. W gorący lipcowy wieczór studzi zmysły i ciało lepiej niż zimny prysznic. Płyta inna od tych, do których ECM przyzwyczaiło nas w latach 70-tych i początkowych 80-tych. Czuć „nowe”. Choć na szczęście nagranie nietknięte zostało tą słynna substancją, którą jak zasugerował jeden z recenzentów, szef wytwórni Manfred  Eicher podaje obecnie artystom aby brzmieli ECM-owsko, czyli sennie, delikatnie, bez pazura, niczym po psychotropach… Tutaj, na szczęście, i ku mojej radości, wciąż słychać trochę nieokrzesania i frywolnej muzycznej dezynwoltury, czuć nawet momentami przyczajonego dzikusa lat 70-tych próbującego z głębi duszy muzyków wydostać się na zewnątrz przeciskając się z niemałym wysiłkiem przez kaftan metroseksualnej poprawności lat 90-tych obficie skąpanej w uniseksowym sosie… I choć całość z lekka jednak muśnięta tamtym klimatem, to wciąż ma swój nieodparty urok. Polecam jako tło do rozmyślań wszelakich. Nie tylko o tym co mogliśmy zrobić w latach 90-tych a czego nie zrobiliśmy;) Miroslav Vitous - ATMOS:

Edytowano 4 lipca 2022 przez sonique

[sonique]

Aaaa… zapomniałem bylem napisać. Te perkusjonalistyczne postukiwania w tle to nie jest trzeci muzyk grający na tabli. Nic takiego. To Mr. Miroslav naparzający w pudło swojego tłustego kontrabasu - oceanicznego walenia przemierzającego bezkresne oceany pięcioliń,  prowadzący „melodię” raz otwartą dłonią, raz opuszkiem palca „fuck you”. Trzeba docenić fakt, iż pozwolił Dzikusowi wydostać się na powierzchnię;)

Edytowano 4 lipca 2022 przez sonique

[Adi777]

11 godzin temu, sonique napisał:

Choć na szczęście nagranie nietknięte zostało tą słynna substancją, którą jak zasugerował jeden z recenzentów, szef wytwórni Manfred  Eicher podaje obecnie artystom aby brzmieli ECM-owsko, czyli sennie, delikatnie, bez pazura, niczym po psychotropach…

 

Ja chyba jeszcze tego sennego ECMa nie słuchałem. Trochę go unikam 😉

Choć wiem, że dla niektórych Kolory Chloe Webera są nieco zbyt senne, dla mnie absolutnie nie. Prawdopodobnie mój numer jeden z jazzowego ECM.

Bajka 🤩

[sonique]

13 minut temu, Adi777 napisał:

Choć wiem, że dla niektórych Kolory Chloe Webera są nieco zbyt senne, dla mnie absolutnie nie. Prawdopodobnie mój numer jeden z jazzowego ECM.

Bajka 🤩

Dzięki za wynurzenie co do No.1 - to wspaniała płyta i nie dziwię Ci się, że tak ją oceniasz. W ogóle Eberhard jest jedyny w swoim rodzaju. Nie ma złej płyty z tego okresu.

Ja musiałbym się porządnie zastanowić gdybym miał wybrać ścisły top. Pierwsze miejsce pewnie zmienia mi się w zależności od momentu, chwili, dnia, kondycji. Z pewnością jednak na lub koło podium znajdą miejsce John Abercrombie - Timeless, Julian Priester Pepo Mtoto - Love, love, Jan Garbarek - Afric Pepperbird, Jan Garbarek - Dis, Pat Metheny Group - 1-wsza płyta grupy, Pat Metheny - Bright Size Life, Pat Metheny - Water Colours, kilka płyt Rypdala, Webera, Tomasz Stańko - Balladyna i Lontano… no dzisiaj bym tej wyliczanki nie skończył…

Jest zasadnicza różnica między muzyką oniryczną (niezwykłą, magiczną) a senną (spokojną, nudnawą, bez pomysłu i pasji). Eberhard tworzy tę pierwszą. Współczesne ECM to często ta druga - lecz z tym też bym uważał bo np. taki Tomasz Stańko potrafił wyrwać z letargu kawalkadą przeszywających przestrzeń dźwięków swojej trąbki nawet na swoich bardzo późnych płytach.

[tomek4446]

Jak tam u Was z basem ?

 

[Adi777]

36 minut temu, tomek4446 napisał:

Jak tam u Was z basem ?

@MariuszZ Mógłbyś zerknąć, jak to wygląda "basowo"?

Edytowano 5 lipca 2022 przez Adi777

[Adi777]

 

[Pajto02]

 

[MariuszZ]

2 godziny temu, Adi777 napisał:

Mógłbyś zerknąć, jak to wygląda "basowo"?

Ten utwór ma sporo basu poniżej 40 Hz co widać na analizie widma.

Cała płyta na Tidalu ma DR ok. 10. Utwór 7 "Afro" DR 14. Z ciekawości jutro posłucham  

[MarekPijowczyk]

Dnia 17.06.2022 o 17:57, gienas napisał:

Podobno country spiewa

 

Shanya Twain to jest legenda  ja to ją pamiętam z dzieciństwa

[Adi777]

Znowu ECM, ale tym razem nie jazz.

[Kraft]

Jak ładna Cher.

 

[mkk]