Czego słuchasz??

[Rega]

Słuchanie YES proponuję rozpocząć od Tales From Topgraphic Oceans z 1973 roku.  To brylant.

[Chyba Miro 84]

YES... klasyka-super. Natomiast Marillion-Fugazi nie znałem. Ale lepiej pozniej niz wcale.

[Rega]

@Chyba Miro 84 - w latach 80 miałem (gdzieś tam jeszcze leżą) całą dyskografię Marillion na kasetach. Łącznie z płytami bootlegowymi. Polecam płytę Missplaced Childhood.  Myślę, że Marillion z Fishem to mistrzostwo w dziedzinie rocka progresywnego.

Edytowano 4 maja 2021 przez Rega

[Chyba Miro 84]

Dzieki wielkie. 👍😎

[Amarok]

Na Marillion wychowałem się, 90125-od tej płyty poznałem Yes.

[Rega]

No, tak - młodsi Koledzy często nie zdają sobie sprawy jak wiele dobrego działo sie w muzyce w ubiegłym wieku. Czasem staram sie przypomnieć niektóre wartościowe rzeczy. Tak było z Genesis, Yes, Marillion, itp, . Teraz czasem mi smutno, że młodzi ludzie nie znają takich pereł muzycznych, a gustują w .....,, proszę sobie dopisać.

[Amarok]

Może dopiszę jeszcze Dead Can Dance, New Order, R.M.E, ELO, Vangelis, Police.

[Rega]

Kolega wspomniał Vangelisa - jest płyta na której Vangelis tworzyl muzykę a Anderson (wokalista Yes) śpiewa. To Friends of Mr Cairo. Bardzo dobra płyta.

 

Edytowano 4 maja 2021 przez Rega

[Amarok]

Rega uprzedziłeś mnie tym wpisem, tez miałem wspomnieć o Mr Cairo. 😉

[Rega]

@JaZz - z klasyki polecam Bacha i Mozarta. Serio.

[Amarok]

Vivaldiego Cztery pory roku, od 300 lat na topie. 🙂

[Adi777]

5 godzin temu, Rega napisał:

Słuchanie YES proponuję rozpocząć od Tales From Topgraphic Oceans z 1973 roku.  To brylant.

Jak już, to od Close to the Edge. Tales im średnio wyszło, album ma niezłe momenty, ale jest zdecydowanie za długi, i zdaniem wielu, reprezentuje wszystko to, co najgorsze w rocku progresywnym, czyli nadmierny patos, utwory są strasznie rozwleczone, nie ma żadnego pomysłu na ich rozwinięcie. Absolutnie zgadzam się z tą recenzją:

https://pablosreviews.blogspot.com/2014/02/yes-tales-from-topographic-oceans-1973.html?m=1

[Adi777]

7 godzin temu, Rega napisał:

Myślę, że Marillion z Fishem to mistrzostwo w dziedzinie rocka progresywnego.

Marillion to neo-progres, czyli kopiowanie takich zespołów, jak właśnie Genesis, czy Camel. W sumie, to nawet Camela można by nazwać pierwszym zespołem neo-progresywnym. To żaden progres, to zrzynanie z pionierów, do tego często słabe i bez pomysłów.

[HQ150]

11 godzin temu, Rega napisał:

Wole starsze dokonania JMJ. Słuchałem dwa razy i .... nie powala.😏.

Ja nigdy za nim nie przepadałem. Na tym albumie mamy bardziej taki materiał eksperymentalny. Ale do czytania książki np. fajne. Taka muzyka w tle. No i dobra realizacja.

[Adi777]

1 godzinę temu, HQ150 napisał:

Ja nigdy za nim nie przepadałem.

A ja się muszę w końcu wziąć za Oxygene, bo nie słuchałem jeszcze. Podejrzewam, że do najlepszych płyt Tangerine Dream nie ma startu.

[Kraft]

2 godziny temu, Adi777 napisał:

A ja się muszę w końcu wziąć za Oxygene, bo nie słuchałem jeszcze. Podejrzewam, że do najlepszych płyt Tangerine Dream nie ma startu.

Ma start. Jarre też potrafi się posługiwać arpeggiatorem;)

Jak lubisz średnie Tangerine Dream, to polecam też parę płyt Georgio Morodera z końca lat 70-tych. Poniżej fajny cover Morodera (arpeggiator rządzi).

 

[gienas]

11 godzin temu, Amarok napisał:

Vivaldiego Cztery pory roku, od 300 lat na topie. 🙂

Mam "Spring" jako dzwonek w telefonie ustawione

[Amarok]

4 minuty temu, gienas napisał:

Mam "Spring" jako dzwonek w telefonie ustawione

Dobry pomysł, będę musiał spróbować 🙂.

[Rega]

@Adi777 - widać mamy dość odmienne zdana n/t rocka progresywnego. No, ale wolno nam🤣. 

@JaZz - nie będe oryginalny i zaproponuję na początek Requiem Mozarta oraz Toccate i fugę d-moll Bacha.  Na Koncerty Brandenburskie przyjdzie czas.

Z płyt Jarre Equinoxe stawiam wyżej niż Oxygene. Możliwe dlatego że miałem ją wcześniej.  Polecam też Isao Tomitę oraz  Kitaro (do plumkania).  Kraftwerk jakoś do mnie nie trafia, a wręcz nie lubię, natomiast Tengerine Dream średnio.

 

Edytowano 5 maja 2021 przez Rega

[Kraft]

7 minut temu, Rega napisał:

Kraftwerk jakoś do mnie nie trafa, a wręcz nie lubię.

Spróbuj jeszcze raz. Może teraz się zachwycisz?

 

[Rega]

@Kraft próbowałem kilka razy i nic nie pomogło. Płyty które posiadałem to rozdałem. To nie moja muzyka.

PS Na marginesie to przez kilka lat byłem sąsiadem Klausa Shulze (Tengerine Dream). Obecnie czasem mieszka w mieście Aarhus na ulicy Glentevej 7b. Ma tam jeden z domów z własnym kawałkiem plaży kilkaset metrów dalej.

Edytowano 5 maja 2021 przez Rega

[gienas]

W grudniu 1983 w hali ludowej we Wrocku Tangerine dream dał koncert, ostatni z tournee po Polsce.

Byłem

[Adi777]

51 minut temu, Rega napisał:

widać mamy dość odmienne zdana n/t rocka progresywnego. No, ale wolno nam🤣. 

Wiesz, można mieć odmienne zdanie, ale pewnych rzeczy się nie przeskoczy. Pomijając "Tales from Topographic Oceans", mam na myśli przede wszystkim neo-progres. Na pewno warto zacząć od najbardziej znanych, cenionych płyt progresywnych, tych prawdziwie progresywnych. Właśnie, tu wypadałoby się na chwilę zatrzymać, i zastanowić się nad słowem progres, progresywny - czyli wnoszący coś nowego, jakieś nowe elementy, jak na przykład Gentle Giant - elementy muzyki średniowiecznej, i technikę kontrapunktu, czy mój ulubiony zespół rockowy, tuż przed Gentle Giant, czyli King Crimson - debiut, który można określić mianem pierwszej prawdziwie progresywnej płyty.

Edytowano 5 maja 2021 przez Adi777

[Rega]

Nie mam zamiaru niczego przeskakiwać oraz zmieniać upodobań. Jestem na to za stary. To, że według Ciebie, ktoś jest lepszy od kogoś nie oznacza , że ja też tak będę uważał. Poza tym, jak wspominam przy każdej okazji, to jest MOIM ZDANIEM. 

[Rega]

Każde wykonanie ma swoje uroki. Ja, np Czterech Pór Roku słuchałem chyba w sześciu lub więcej wykonaniach i każde było inne, co nie znaczy że gorsze. Mam dwa wykonania na winylach i dwa na CD. Może dziś sie skuszę na te dwa winyle. A Requiem mam na tych trzech CD

Edytowano 5 maja 2021 przez Rega