Czego słuchasz??

[MarcKrawczyk]

Idealne na długą trasę…

[Wing0]

Wieczór rozrywkowy.

[Rafał S]

9 minut temu, Wing0 napisał:

Wieczór rozrywkowy.

Tej płyty akurat nie znam, ale obydwu panów lubię bardzo. Duke'a kiedyś sporo słuchałem i dokupiłbym coś jeszcze, gdym trafił w dobrej cenie.

[Wing0]

12 minut temu, Rafał S napisał:

Tej płyty akurat nie znam, ale obydwu panów lubię bardzo. Duke'a kiedyś sporo słuchałem i dokupiłbym coś jeszcze, gdym trafił w dobrej cenie.

Stanley'a najbardziej lubię chyba najpopularniejszy album East River Drive, ale ma sporo fajnych utworów, nic prowadzącego do ekstazy, ale miło się słucha ;).

[Kraft]

A to ktoś pamięta? Dla mnie ich #1

 

[Grzesiek202]

13 godzin temu, sonique napisał:

Często to jedyna możliwość aby nadrobić zaległości muzyczne;)

Nie jeśli zaczynasz dzień o 6.00, a wracasz do hotelu tuż przed 23.00 😉. Chociaż podróże kształcą. Nie wiedziałem na przykład, że oni pochodzą właśnie z Dusseldorfu. Gute Nacht.

 

[Adi777]

@Wing0 Jak tam z jazzem u Ciebie? 

[Wing0]

A tak sobie. Słucham tylko z żeńskim wokalem, oczywiście ten najbardziej popularny też, ale już jazz bardzo ambitny mi nie podchodzi. Jeszcze do tego nie dorosłem ;).

[MarcKrawczyk]

A dziś nieco spokojniej…

[Rafał S]

13 godzin temu, Wing0 napisał:

Stanley'a najbardziej lubię chyba najpopularniejszy album East River Drive

Zawsze myślałem, że najpopularniejszy jest "School Days" z 1976 r.

Bardzo lubię "Live at the Greek" z 1993 r. - wydany zaraz po "East River Drive" i zawierający właśnie 21-minutową wersję School Days. Mam jeszcze "The Stanley Clarke Band" z 2010 r. - też sympatyczny, bo nawiązujący momentami do fusion lat 70-tych. (Jest tam numer pt. Larry Has Traveled 11 Miles and Waited a Lifetime for the Return of Vishu's Report.) Za to jakoś mniej przekonują mnie jego akustyczne rzeczy. Tzn. są kontrabasiści, których cenię bardziej.

Edytowano 15 czerwca 2023 przez Rafał S

[Asia]

Niby nie moja bajka, a jakże przyjemnie się słucha

 

[Adi777]

Najnowszy KG&TLW, na metalowo.

 

[Fandiscopolo]

Muzyczny romantyczny piatek.

Pliczek.

 

 

[Grzesiek202]

Był kiedyś taki zespół...

 

[MarcKrawczyk]

Dawno już winyla nie zapuszczałem…

[Adi777]

Pora w końcu poznać późniejszego Stańkę 😉

[sonique]

Od razu wskoczyłeś w największy skład mistrza Tomasza. Płyta niezwykle ciekawa. Lubię ją odkąd ją usłyszałem w Pawła Brodowskiego środowych Trzech Kwadransach Jazzu. Ale nie jest to płyta dla późnego Stańko zbyt reprezentatywna. Jeśli mogę coś zaproponować, to jako kolejną wrzuć Leosia lub Lontano.

Edytowano 17 czerwca 2023 przez sonique

[Asia]

 

[sonique]

Nadworny gitarzysta Stinga, Dominic Miller, wydaje płyty ostatnio nieco rzadziej. Może to i dobrze, bo zmiany względem poprzednich wydawnictw niewielkie i głównie dotyczą składu i instrumentarium. Klimat w zasadzie pozostaje ten sam: marzycielski. Dobrze się przy tej muzyce obserwuje obłoki na niebie czy powiewające liście. Lub jak w ostanim okresie, rozedrgany krajobraz nad rozgrzaną ziemią…

Podziwiam Dominica za odwagę (lub wolność twórczą) bo jego ostatnie płyty trwają moje ulubione +/- 40 minut co jest dzisiaj absolutną rzadkością.

Dominic Miller - Vagabond

Edytowano 18 czerwca 2023 przez sonique

[Adi777]

 

Edytowano 18 czerwca 2023 przez Adi777

[soberowy]

 

Czołówka kosi, serial też.

 

Edytowano 18 czerwca 2023 przez soberowy

[tchocky]

2 godziny temu, soberowy napisał:

Czołówka kosi, serial też.

Dokładnie, od początku do końca trzymał niesamowity poziom. Dla mnie pierwsza 10 seriali wszech czasów.

Edytowano 18 czerwca 2023 przez tchocky

[Bebop]

Sports

Do you get that sports? 

Baseball, basketball, short shorts, cigarette, ping pong? 

 

[Profi]

W latach 90-tych ukazała się suita Philipa Glassa poświęcona rzekom Amazonii, "Aguas Da Amazonia". Album nagrał - a jakże - słynny brazylijski zespół Uakti. Grupa znana z tego, że gra na wymyślonych i skonstruowanych przez siebie instrumentach i uznawana jest w tym względzie za pioniera w skali światowej.

Kilka lat temu suita dostała nowe życie, a nowych aranżacji dokonała orkiestra symfoniczna lipskiej rozgłośni MDR pod batutą Kristjana Järvi. Tego właśnie albumu ostatnio często słucham. Ileż tu energii, rozmach orkiestry czuć w każdej sekundzie. Teraz oryginalny album Uakti wręcz zieje nudą...

 

[Rega]

Dziś wieczór ,,na poważnie,,

 

Fugę i Toccatę Bacha oraz Requiem Mozarta zostawiam na jutro. Oczywiście poprzez KEF 107. Żadne z kolumn , których słuchałem nie oddają równie dobrze Bacha.